s. & interj. –où
I. S.
(1) Apparence.
●(1920) KZVr 362 - 08/02/20. struj, tr. «apparence.» ●(1954) VAZA 142. warnañ struj ha barv ur ribler. ●(1957) AMAH 206. strafuilhet gant ar struj a dlee bezañ warnon.
(2) État.
●(1964) BRUD 18/46. Gwelit e pe struj emaoun. ●47. Struj : stad.
(3) Pâleur.
●(1966) BREZ mars 102/6a. poan dezañ o sacha e dreid gantañ, labezet a wad, eur struj en e gerhenn, dare da fatika.
(4) [au plur.] Bezañ er strujoù : être dans un état.
●(1874) FHB 474/29a. he zivesker paour a ioa er strujou an truezusa goloet oll a c'houliou a zirente.
II. Loc. exclam. Ur struj warnañ ! : d'une pâleur !
●(1954) VAZA 45. hag ur struj warni, va Doue ! ●(1972) LLMM 150/34. ur struj warnañ ! Ya 'vat, liv ar marv a oa en e gerc'henn.