Devri

tenn .1

tenn .1

adj.

I. Attr./Épith.

A. (en plt de qqc.)

(1) Tendu.

(1903) MBJJ 18. drapoio bihan (…) a c'houe an avel enne. Chom a reont tenn, hag eun dudi eo gwelet 'nê o finval skanv hag o c'hlevet o trouzan seder.

(2) Rigide, raide, dur, solide.

(1557) B I 460. Ha neruou tenn a egennet, tr. «de durs nerfs de bœufs.» ●569. gant querdenn tenn, tr. «avec des cordes solides.»

(c.1718) G 95 / 154 - H 155 / 191 - I/J 191 / 271 - K 271 - L 272/325 - M 325/422) (N 1/31 - O 32/70 - P 71/219 - Q 220/242 - R 242/426) (S 1/138 - T 149/251 - U/V/W 252/343 - Y 343/344 - Z 344/345)">CHal.ms ii. Inflexible, tr. «ten, ha n'ouffet quet er soublein er pleguein, calet, cri.»

(3) Pénible, rude.

(1659) SCger 174b. tenn, tr. «rude.»

(1857) CBF 19. Me grede ann hent a oa tenn, tr. «Je croyais le chemin pénible.» ●(1868) KMM 51. Tenn oa ar bale, ha diez an ent. ●76. Ur veach tenn. ●(1872) ROU 108a. La vie est difficile, tr. «ar beva a zo tenn.» ●(1876) TDE.BF 611a. Tenn, adj., tr. «pénible, rude.» ●(1882) BAR 5. en amzer denn-ma.

(1911) BUAZperrot 229. Goude eur c'hlenved hir ha tenn. ●(1915) MMED 369. Pa gavit tenn ar boan, kalet ar vuez. ●(1928) BFSA 131. dre eun hent ken tenn. ●152. Tenn e voe an abadenn, war a lavarer, etrezan hag an Doktored-se.

(4) (travail) Ardu.

(1876) TDE.BF 611a. Tenn, adj., tr. «fatigant.» ●(1876) BJM 210. creiz al labouriou goassa ha tenna. ●(18--) SAQ II 194. kueza a ra var-n-han labour denn.

(1907) PERS 27. daoust ma vije alies tenn al labour. ●(1911) BUAZperrot 127. e labouriou tenn hag e binijennou garo. ●188. labour denn evit gwir. ●(1921) PGAZ 76. Eul labour diez ha tenn.

(5) Grave.

(1575) M 2055. Ha dre se pan leaff, ez caffaff am haual, / Try abec tenn enhy, so deffry special, tr. «Et c'est pourquoi, comme je le jure, je trouve, me semble-t-il, / Trois raisons graves en lui qui sont tout à fait spéciales.»

(6) Rigoureux.

(1580) G 391. Pydyf Doe guyr Roe an glenn gant credenn so dleat tenn, tr. «Prier Dieu le vrai roi du monde, avec foi, est rigoureusement dû.»

(7) Dur, sévère.

(1575) M 778. da gouzaff poannyou tenn, tr. «pour souffrir de dures peines.»

B. (en plt de qqn)

(1) (en plt de qqn) Dur, sévère.

(1732) GReg 702a. Il aura de la peine à se tirer des pates de ce procureur, tr. «Poan èn devezo oud èn hem dilaçza eus a grabanou ar proculer tenn hont.»

(2) Bezañ tenn war ub. : avoir beaucoup de mal à gagner sa vie.

(1869) FHB 205/388a. Eno, coulz ac el leac'h all, ez eus tud ac a zo tenn varnezo, a c'houned o boed dre galz a boan.

(3) (en plt des animaux) Intraitable,

(1876) TDE.BF 611a. Tenn, adj., tr. «intraitable, parlant des bêtes.»

II. Attr. Difficile.

(1911) BUAZperrot 817. Tenn eo en em damall.

III. Adv.

(1) Beaucoup.

(14--) N 1790. Ha maz duy tenn goazretdennou ha feuntenyou a dinouo, tr. «Qu'il vienne beaucoup de ruisseaux, et des fontaines couleront.»

(2) En tenn : tendu.

(1633) Nom 172a. Tibicines : bastons qui soutiennent la toile : an goulinner (lire : goualinnier) en tenn, pere so da souten an lien.

(3) Durement.

(1862) JKS 79. poania tenn da gaout ar gwir santelez.

(4) Leun-tenn : très plein.

(1882) CDFi 150-25 novembre p 3. Leun-tenn. ●(1890) MOA 70. Très plein, tr. «leun-tenn

(1907) PERS 220. leun tenn e vije bep sul a dud. ●(1921) LZBl Du 194. an iliz 'oa leun-tenn.

III. Lakaat tenn war e vegel : voir begel.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...