teuc'hiñ / teuc'hañ

v. intr.

(1) S'user.

●(1927) GERI.Ern 620. teuc'hi, tr. «s'user, se détériorer par l'usage.»

(2) Être écœuré.

●(1931) GWAL 136-137/431. (kornbro Perroz, Treger-Vras) Teuc'ha : heugi ouz ar boued.