v.
I. V. intr.
A. Aigrir, devenir aigre.
●(c.1718) CHal.ms i. aigrir, tr. «Treanquein.» ●voila du lait qui m'aigrit sur L'estomac, tr. «chetu leah a dreang' ar me c'halon, ou Treanquein ara ar me c'halon.» ●(1732) GReg 21b. Aigrir, devenir aigre, tr. «Tréncqa. pr. tréncqet. Van[netois] Treancqeiñ. treincqeiñ.» ●(1744) L'Arm 9b. Aigrir, tr. «Treanguein.»
●(1868) FHB 193/296b. Pa vez arneu e teu buhan al leas da drei pe da drenka, da darza. ●(1872) ROU 73a. Devenir aigre, tr. «Trenca.»
B. sens fig.
(1) =
●(1915) HBPR 235-236. Kement-se a oa evit lakaat da drenka eneb ar Chouantet.
(2) S'aigrir, prendre de l'amertume.
●(1910) MAKE 24. Heman avat a drenkas muioc'h-mui e spered outan (...) pa welas e oa bet touzet gant Yan.
(3) Se gâter.
●(1909) MMEK 112. an amzer a drenkaz.
(4) =
●(1872) ROU 79b. Corrompre, tr. «trenca.» ●Mar teu ho credenn da drenca…
II. V. tr. d.
A. Aigrir, rendre aigre.
●(1732) GReg 21b. Aigrir, rendre aigre, tr. «Tréncqa. pr. tréncqet. Van[netois] Treancqeiñ. treincqeiñ.»
B. sens fig.
(1) Gâcher (le plaisir).
●(1929) KANNgwital 316/258. trenka plijadur an oll dre o youac'hadennou direiz ha mezus. ●(1942) HERV 165. N'eus nemet eun dra a zeu da drenka va flijadur o veza ganeoc'h : enebiez aheurtet va c'herent.
(2) Aigrir.
●(1883) MIL 246. Dre-ze ar voarizi a drenke mui ous mui kalon Rivod. ●(1894) BUZmornik 75. Beza drouk ha rust n'eo mad nemed da drenka ar sperejou ha da vaga kasouni.
III. V. pron. réfl. En em drenkañ : s'aigrir.
●(1854) MMM 203. evit ar viana opposition, e sao ar goad d'ar pen, ec'h en-em drenqer.
IV.
(1) Trenkañ (-aat) a ra ar soubenn : voir soubenn.
(2) Dont e laezh da drenkañ : voir laezh.
(3) Bezañ treñket e valadenn : voir maladenn.