Devri

Recherche 'Garv...' : 13 mots trouvés

Page 1 : de garv-1 (1) à garveta (13) :
  • garv .1
    garv .1

    adj.

    I. Adj.

    A. Attr./Épith.

    (1) Dur, rude.

    (1464) Cms (d’après GMB 254). Garv, dur. ●(1499) Ca 91a. Garu. g. apre. l. asper / a / um. ●(14--) Ab inscription. An materi a studiaff, pe prederaf a cafaf garu / Goude hon holl fet en bet man, divez peb vnan eu an maru, tr. « Le sujet que j’étudie, quand je le médite, je le trouve dur : / Après toute notre carrière en ce monde, la fin de chacun est la mort. » ●(1530) Pm 252. Carguet a preuet ez metou / Hasclacc a plaçzou traou garu, tr. «Rempli de vers en ton corps / Et glacé par endroits, choses rudes.» ●286. Maz sonche den certen en maru / Hac ouz pep baru peguenn garu eu, tr. «Si certes l’homme songeait à la mort, / Et combien à toute barbe elle est rude.» ●(1575) M 13. Mezellour an Maru an garfaff, tr. «Le Miroir de la Mort le plus sévère.» ●572-573. Penaux couffat an maru, peheny so garuhaff : / A ra da pep heny, en em humiliaff, tr. «Comme quoi le souvenir de la mort, qui est très dure / Fait à chacun s’humilier.» ●(1633) Nom 180b. Lupatum, lupus, murex : mors de bride fort rude : mors brid á ve garu bras.

    (1659) SCger 149b. garo, tr. «aspre.» ●(c.1680) NG 1648. Pe songé er maruë garuë.

    (1915) HBPR 99. pegen garo oa buez ar veleien geiz, er prizoun.

    (2) (en plt d'étoffe) Rude, revêche.

    (1732) GReg 833b. Rude au toucher, tr. «Garo. garv

    (1857) HTB 136. evit gwiskadurez, dilad fetiz ha garo.

    (1911) BUAZperrot 629. ne zouge nemet dilhad garo.

    (3) (Soif) ardente, intense.

    (1909) FHAB Eost 227. eur zec'hed deuz ar re c'harva.

    (4) (Voix) Râpeuse, rude, âpre.

    (1908) PIGO II 135. Piou 'zo aze ? eme eur vouez garo, a ziabarz. ●(1955) VBRU 98. he mouezh c'harv.

    (5) (Mer) forte.

    (c.1825-1830) AJC 2128. ar mor a voa garf an navel a voa grond enan.

    (6) D'aspect rude, sévère, austère.

    (c.1500) Cb 91b. [garu] Jtem hic tetricus / ci. g. cest vne montaingne aspre. b. vn menez garu.

    (1903) MBJJ 41. rec'hel garo. ●(1911) BUAZperrot 435. Meneziou garo.

    (7) Sévère.

    (1886) SAQ I 5. poaniou garo.

    (1911) BUAZperrot 127. e labouriou tenn hag e binijennou garo.

    (8) (en plt d'un chemin) Âpre, accidenté.

    (1575) M 1685-1686. Neuse ez arriuent, en vn croashent ent scaff, / Vnan cazr ha digaru, hag eguile garuhaff, tr. «Alors ils arrivèrent à un carrefour bientôt, / L'un (des chemins étant) beau et aplani, et l'autre très rude.» ●(1633) Nom 231b. Salebra, asperum, insolens locus : lieu aspre : læch garu ha lourd.

    (9) (en plt d'un lieu) Inhospitalier.

    (1633) Nom 233a. Locus situ sentus : lieu remugle : vn læch vil ha garu leun á strouez.

    (10) (en plt du temps) Rude.

    (1575) M 177. pan deu ampser garu, tr. «quand vient le temps dur.»

    B. Attr. Bout garv gant ub. : déplaire fortement à.

    (17--) TE 127. Garhue oai guet en dén-ze merhuel a zorn ur voès. ●201. rac ma hoai garhue guet-ou gùélet un dén en doai desaùét én é Balès, é tonnèt de vout quer puissant èl é ligné. ●343. Garhue oai guet-ou ma rait deja de Jesus en hanhue a Roué.

    II. Adv. Rudement.

    (c.1680) NG 1853. crial garuë merbet.

    (1890) MOA 452b. Son langage est rude, tr. «garo e kaoze.»

    (1914) FHAB Eost 232. Stourmomp garo eveltan, holl a unan. ●(1919) MVRO 8/1a. goulennomp reut, krenn, sec'h, rust, garw. ●(1941) SAV 19/24. brouda garo e loen kaez gant e gentrou.

    III. Garv an troc'h gantañ : voir troc'h.

  • garv .2
    garv .2

    m.

    (1) Rudesse.

    (1872) FHB 384/146b. Brezel a zo hag a vezo / Etre ar flour hag ar garo.

    (2) [avec sens collectif] Les durs.

    (1575) M 84. Penaux han cuff han garu, á deu da bout maruel, tr. «Que les doux et les durs sont mortels»

  • garv .3
    garv .3

    m. –ed Ver qui sert d'appât.

    (1876) TDE.BF 224a. Garv, s. m., tr. «Ver rouge qui sert d'appât pour la pêche. Il se trouve sur les rivages de la mer ; pl. ed

  • garvaat
    garvaat

    v.

    (1) V. intr. Devenir plus rude, enrudir.

    (1867) BUE 24. eur vue, hag e deuz da vont war c'harwat bemde. ●(1876) TDE.BF 224a. Garvaat, v n., tr. «devenir rude au toucher.»

    (1931) VALL 174b. devenir cruel, tr. «garvaat

    (2) Rendre plus cruel.

    (1931) VALL 174b. rendre cruel, tr. «garvaat

  • garvaet
    garvaet

    adj. Devenu plus rude, endurci.

    (1922) FHAB Gouere 206. teneraet ha garvaet e vouez.

  • garvder
    garvder

    m. Cruauté.

    (c.1500) Cb. [neudenn] g. cest rudesse en fil / ou en toile. b. garuder a neut / pe a lien.

    (1732) GReg 833b. Rudesse, aprêté, tr. «garvder

    (1857) HTB 212. Ar garveder euz ar gastidigez.

  • garved
    garved

    coll. (zoologie) Vers de sable.

    (1912) KANNgwital 114/131. var zigarez klask garved. ●(1956) BLBR 87/12. o vont da glask garved. ●(1957) BRUD 2/84. Hirio emaon soñj klask eun tamm moh-aot ha garved. ●(1964) BRUD 18/31. Garved da Laou.

  • garvedenn / garvenenn
    garvedenn / garvenenn

    f. (zoologie) Ver de sable.

    (1909) BROU 242. (Eusa) Ver arénicole, tr. «Garvéden.» ●(1977) PBDZ 664. (Douarnenez) garven, sorte de vers de sable, nephtys ; garvenenn.

  • garven
    garven

    coll. (zoologie) Vers de sable.

    (1977) PBDZ 664. (Douarnenez) garven, sorte de vers de sable, nephtys ; garvenenn.

  • garvenenn
    garvenenn

    voir garvedenn

  • garvenn
    garvenn

    f. –où Balai de houx.

    (1732) GReg 76b. Balai de hoüe, tr. «Garvenn. p. garvennou

    (1876) TDE.BF 224b. Garvenn, s. f., tr. «Balai de bois rude.»

  • garventez
    garventez

    f. –ioù

    (1) Cruauté.

    (1847) FVR xii. daoust da c'harventez ann heskin. ●184. Ar Gonvansion a gavaz al lezennou-ma euz ar gwella, hag ho sevenaz c'hoaz gant mui a c'harventez.

    (2) Rudesse, âpreté.

    (1499) Ca 91a. [garu] Jtem hic asperitas / tis. g. g. asprece. g. garuentez. ●(1612) Cnf 78a-b. an hueruder ves ma eneff, hac à ves an bestl, da lauaret eo an garuentez am afflictionou graet em corff hac em membrou.

    (1659) SCger 149b. garventer, tr. «aspreté.» ●(1732) GReg 213b. Des austeritez corporelles, tr. «Garventezyou corvus. garventezyou bras.» ●833b. Rudesse, aprêté, tr. «Garvéntez

    (1876) TDE.BF 224b. Garventez, s. f., tr. «Rudesse.»

    (1918) LZBt Mae 6. da guz garwente dindan douster.

    (3) Garventez ar goañv : les rigueurs, l'âpreté de l'hiver.

    (1732) GReg 822a. les rigueurs de l'hiver, tr. «ar garvéntez eus ar goañ

    (1922) EMAR 24. Tommder meur a hanvez he lakaas da zec'ha, / Ha garventez ar goanv ken 'lies da skoana.

  • garveta
    garveta

    v. intr. Chercher des vers de sable.

    (1912) KANNgwital 114/131. 6 dervez er zizun da c'hravetta. ●(1956) BLBR 91/15. en eur vont da c'harveta. ●(1964) BRUD 18/31. me a harvete war aot Kern-ar-Gazel.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...