Recherche '"KONTAÑ"...' : 7 mots trouvés
Page 1 : de kontan-1 (1) à kontantin-kontantan (7) :- kontañ .1kontañ .1
v.
I. V. tr. d.
(1) Conter, raconter, dire.
●(1557) B I 334. Huanadus ha confus re / En ho leuzras Doe an Croer / An lech maz edoent, dren conter, tr. «gémissants et soupirants, Dieu le créateur les renvoya, dit-on, du lieu où ils étaient.»
►absol.
●(1621) Mc 97. Quement à gry gra dre squient, / Ha sell fin da hent da quentaff, / Ret eo mont dan les da respont, / Mir naz vezo spont oz contaff.
●(1923) KNOL 8. klevet en doa re all o kounta. ●(1925) FHAB Mae 177. Konta ha bragal a reont evel tud hag o deus amzer gaer.
(2) Kontañ anv eus : parler de.
●(1944) VKST C'hwevrer 53. ne ra nemet konta ano bremañ eus he zud koz.
(3) War a gonter : à ce qu'on dit.
●(1911) SKRS II 38. Eun dervez, var a gounter. ●(1945) DWCZ 20. War a gonter, ez eus ur bern pilhaouerien pres da ziroll war ar vro.
(4) Bezañ kontet : être considéré comme.
●(1982) TKRH 75. Tonkedegiz yaouank a oa kontet paotred ar beilh : bep sul da noz e veze kann. ●120. daoust m'eo kontet Tregeriz goaperien-daonet.
(5) Kontañ kaozioù : bavarder.
●(1826/31) PPA 16. Clemantin a voa eur botres abret ac a voyee conta cojou, tr. «Clémentine était une jeune fille précoce, qui savait conter des histoires.» ●(18--) AID 297. demp dar salon da gonta cojou, tr. «Allons donc au salon pour bavarder.»
II. V. pron. réfl. En em gontañ : se considérer comme.
●(1907) AVKA 188. Evid hinieno, a n-am gonte sent.
III.
(1) Kontañ flourennig : voir flourennig.
(2) Kontañ pemp ha pevar : voir pemp.
(3) Kontañ pemp ha nav : voir pemp.
(4) Kontañ tri, pevar ha nav : voir tri.
(5) Kontañ kantikoù : voir kantikoù.
(6) Chom da gontañ pet bran a ya hebiou : voir bran.
- kontañ / kontiñ / konto .2kontañ / kontiñ / konto .2
v. tr. d. Compter.
●(1499) Ca 43b. Contaff. g. compter. ●(1575) M 712-713. An Ælez so roet, don myret hep quet sy : / Contaff enq á rencquont, tr. «Les anges sont donnés pour nous garder, sans doute ; / Ils doivent rendre un compte minutieux.» ●(1650) Nlou 213. Staguet voe outraig gant, tachaou, / Tennet maz contet é Ioentaou, / d'ren oll mempraou en en-claouat, tr. «Il fut outrageusement attaché par des clous, / si tendu qu'on comptait ses jointures, / par tous les membres on le ferra.»
●(1659) SCger 18b. calculer, tr. «conta.» ●(c.1680) NG 945-946. na contou birhuiquin / Ol poinieu en ifern. ●(1732) GReg 130a. Calculer, tr. «counta. pr. et.» ●189b. Compter, nombrer, tr. «Counta. conta. pr. contet.» ●(17--) VO 135. cleuein e rait a ziabarh un trecou bras guet tud é contein argant.
●(1872) DJL 47. kompta var he viziad.
●(1929) MKRN 115. n'ho peus nemet o c'honto.
►[empl. comme subst.] Ar c'hontañ : le calcul.
●(1911) SKRS II 134. daoust ma oa guiziek avoalc'h var ar c'hounta (ar c'halcul).
- kontanañskontanañs
voir kontenañs
- kontantkontant
adj.
(1) Content.
●(1499) Ca 45b. Contant. g. idem.
●(1732) GReg 203a. Content, satisfait, tr. «Countant. Van[netois] Cotant.»
●(1925) DLFI n° 6/2c. Ah ! fidandoustik ! Laou, kountant braz oun avad da velet ac'hanoc'h aman. ●(1984) EBSY 143. (Sant-Ivi) ma teufec'h amañ 'ven kontant, tr. «si vous veniez ici je serais heureuse.»
(2) Joyeux.
●(1732) GReg 203a. Content, joyeux, tr. «countant.»
(3) Bezañ kontant a : être content de.
●(1821) SST 109. Bet coutant ag er beuranté.
(4) Bezañ kontant da : être d'accord de.
●(1575) M 686. Na mar biot coutant, dre hoant da assantaff, tr. «Et si tu fus content de consentir, par désir.»
●(1909) FHAB C'hwevrer 62. me zo kontant da vont done-monea, araog kloc'h an digovi da eolia e gof da gillok tour Lambader. ●(1911) SKRS II 19. me zou kountant da bignat.
► absolu Bezañ kontant : être d’accord, bien vouloir.
●(1857) CBF xi. Je le veux bien, tr. « Contant houn »
(5) Argent kontant : argent comptant.
●(1633) Nom 202a. Pecunia numerata, argentum præsentarium : argent contant : archant countant.
●(c.1680) NG 1635. Tregont diner contant.
- kontantamantkontantamant
m. –où
(1) Contentement, satisfaction.
●(1732) GReg 203a. Contentement, satisfaction, tr. «Countantamand. p. countantamachou.»
●(1834) SIM 27. un ær a laouennidiguez hac a gontantamant. ●(18--) AID 257. rac contantamant vras a ra din o colet, tr. «car c'est un grand contentement pour moi que de vous voir.»
(2) Contentement, joie.
●(1732) GReg 203a. Contentement, plaisir, joye mondaine, tr. «Countantamand. p. chou.» ●Donner contentement, tr. «Rei countantamand.»
- kontantañkontantañ
voir kontantiñ
- kontantiñ / kontantañkontantiñ / kontantañ
v.
(1) V. tr. d. Contenter, satisfaire.
●(c.1500) Cb 47b. g. contanter. b. contantaff. ●(1557) B I 64. Hac euelse dreis pep re dre de gnou / Ouz contantiff hep niff ne filliff quet, tr. «et alors mieux que personne, c'est évident, je vous contenterai sans peine, je n'y manquerai pas.» ●(1575) M 2267. Ne gallent bout goalchet, contantet, á het spaç, tr. «Ils ne pourraient être rassasiés, satisfaits à la longue.»
●(1732) GReg 203a. Contenter, tr. «Countanti. pr. countantet. Van[netois] Cotañteiñ.» ●Contenter sa passion, tr. «Countanti e voall-inclinacion.» ●(17--) TE 53. de goutantein hé dezirieu infam.
●(1861) BSJ 198. aveit coutantein mui ar mui é garanté rai vras doh er madeu ag er bed.
●(1968) BAHE 58/25. ne oa ket diaes Barzhig kozh da gontantiñ.
(2) V. pron. réfl. En em gontantiñ : se contenter.
●(1557) B I 194. Memeux repant, ma noz em contantet, tr. «je serai faché, si vous n'êtes pas contant.»
●(c.1680) NG 947. guet quemen-man, mou pet, hum contantet.
●(1732) GReg 203a. Il ne se contente pas de peu, tr. «N'hem gountant qet gand nebeud a dra.» ●(1792) HS 128. Salomon ne hum gontantas quet à laquat ur reihtet vat enn é rantelah.