Recherche 'aban...' : 6 mots trouvés
Page 1 : de aban (1) à abandonin-abadonan (6) :- abanaban
voir aba
- abandeabande
prép. Sans, ne serait-ce.
●(1836) AMV 106. pere, abande e sicourou, a vize perisset dre ar viser, tr. (GMB 458) «(tant d'hommes qui) sans ses secours, (seraient morts)».
- abandonabandon
[empr. mfr abandon < a bandon (origine frq, TLFi s. abandon)]
M. & adv.
I. M.
(1) Lezel en abandon : abandonner.
●(1869) HTC 122. an Aotrou Doue pehini ne lez morse en abandoun ar re a laka ennhan ho oll fisians. ●(1873) FHB 463/363b. daoust ha n'euz ket eno pe a dra d'az lezel en abandon evit ato ? ●(1894) BUZmornik 40. perak am lezit-hu enn abandoun evelhenn ? ●373. eunn iliz goz, lezet enn abandoun gant ar Vretouned. ●497. ar vugaligou nevez ganet, lezet enn abandoun.
●(1904) SKRS I 43. [bugale] lezet en abandoun pe var ar ruiou, pe var an henchou.
(2) Bezañ en abandon : être à l'abandon.
●(1978) PBPP 2.1/7. (Plougouskant) eno 'man an traoù en abandon, tr. «chez lui /chez elle/ les choses sont à l'abandon.»
II. Adv.
(1) En se laissant aller, en s'abandonnant.
●(c.1825-1830) AJC 140. ar merhed ar groaque a voele anbandon, tr. «Les jeunes filles et les épouses se laissaient aller à pleurer.» ●6065. apuied voar dif vequillen a crenan anbandon, tr. «Appuyé sur deux béquilles et en tremblant lamentablement.»
(2) =
●(1827-1829) VSA 411. anbandon a voa bean en tredres en de se. ●435. anbandon a voa deved an dud hac ar hleier.
- abandonañabandonañ
voir abandoniñ
- abandonetabandonet
[voir abandon + -et .1]
Adj. Abandonné.
●(1838) OVD 279. un doar abandonnet ha spealhet. ●(1846) BAZ 306. Ar servich divin a ioa cazi abandonet, ha gret dre hast en Ilis-ze. ●(1862) BSH 7. A so abandonnet en avantur Doue !
●(1907) KANngalon Gouere 448. d'an anaoun abandounet.
►[empl. comme subst.]
●(1978) PBPP 2.1/7. (Plougouskant) pe deus ur baleantour pe deus un abandonet 'tez muiañ a druez ? tr. «as-tu plus pitié d'un promeneur ou d'un abandonné ?»
- abandoniñ / abandonañabandoniñ / abandonañ
[voir abandon + -iñ, -añ]
V.
(1) V. tr. d. Abandonner.
●(c.1680) NG 1749-1751. Iesus en Nazaret / De pep meh hac anquin / A uoui abandonnet. ●(1710) IN I 64. me hac'h abandon couls ha da oll bompou. ●(1790) MG 59. a pe za Doué d'hé abandonein. ●(17--) TE 23. en hani e yai d'abandonnein.
●(1880) SAB 222. Perac oh euz ma abandouned, ma dilezed ?
●(1978) PBPP 2.1/7. (Plougouskant) abandoniñ, tr. «abandonner.»
(2) V. pron. réfl. En em abandoniñ : s'abandonner.
●(1575) M 429-430. Ha dre Contrytion hon em abandonaff / Da doen net en bet man lyes poan hac anaff, tr. «Et par contrition, à nous résigner / A bien souffrir en ce monde mainte peine et douleur.» ●(1580) G 397. Dydan an Roe Glazren en em abandonaf, tr. «Sous le roi Gralon, je me soumets.»
●(1790) Ismar 128. hum abandonnein d'er plijadurieu, d'er chérvadeu. ●(1792) HS 130. goudé ur vuhé pure ha réglet, é gré cohein ean e hum abandonnass de fal verhèt. ●197. Hum abandonnein d'enn ivraignereah.
●(1821) SST.ab xiii. Salomon (…) e hum abadonnas én é gohonie guet caranté er merhiet. ●(1834) SIM 36. en em abandoni d'ar vicher mezus-se a rit ? ●(1894) BUZmornik 529. en em abandouni a greiz kaloun etre daouarn he Brovidans.