Recherche 'absolu...' : 5 mots trouvés
Page 1 : de absolu (1) à absolusion (5) :- absoluabsolu
adj.
(1) Attr./Épith. Inébranlable.
●(1906) BOBL 06 janvier 68/2c. N'oant ket evit plega an eil d'eben ; ken absolu ha ken absolu anezo o diou.
(2) Adv. Complètement.
●(1824) BAM 225. non pas hepquen epad an Ofiç Divin, mæs absolu epad an deis da Sul ha da Ouel bers. ●(1846) DGG 110. Decisionou ur c'honsilou general, e matier a feiz, a zo difaut absolu.
- absoluamantabsoluamant
adv. Absolument.
●(1846) DGG 387. Ne dê quet absoluamant necesser coës ar pec'hejou veneil, mæs necesser eo absoluamant coës hon oll bec'hejou marvel.
- absolumantabsolumant
adj. En entier.
●(1792) HS 12. gùel guenein lezel assolumant unn istoére, eit hé darnein. ●20. lezél assolumant ur fréhènn.
- absolusabsolus
adj.
(1) Absolu.
●(c.1718) CHal.ms i. absolu, tr. «un deen absolus.» ●(c.1718) CHal.ms iii. Caton etoit un esprit roide qu'on ne pouuoit gagner ni flechir, tr. «Caton e eoüe un deen absolus, n'hellé bout distroeit na gouniet é fa'con erbet.» ●(1767) ISpour 325. assoluss veign ar menn-guir. ●373. Mam assoluss. ●(1787) PT 69. Pilat mæstr assolus. ●(1787) BI 23. enn dutt-vrass, pinhuic hac assoluss.
●(c.1802-1825) APS 71. ur mæstr coler hac assolus. ●84. Beah er mæstr assolus a nehi.
(2) Impérieux.
●(c.1718) CHal.ms ii. Il est d'une humeur Imperieuse, tr. «orgueet é superb', absolus, raug' a natur'.» ●(c.1718) CHal.ms iii. Les ordres du Roi sont des oracles, tr. «ordreu, commandemanteu er Roüe so absolus, a sou hep appel.»
●(1907) VBFV.fb 53a. impérieux, tr. «asolus.» ●(1919) DBFVsup 4a. asolus, adj., tr. «impérieux.» ●(1934) BRUS 134. Impérieux, tr. «asolus.»
- absolusion