Recherche '"absolviñ"...' : 1 mots trouvés

• absolviñ / absolvañ / absolv
  absolviñ / absolvañ / absolv

  [mbr absoluaff, absolff, assolff < form. savante du lat absolu- (base de absoluere) + -iñ, -añ ; voir absolvenn]

  V. tr. d.

  I. (religion)

  (1) Absoudre, donner l'absolution à.

  ●(1499) Ca 3b. Absoluaff. g. absouldre. ●(c.1500) Cb 18a. Assolff. vide in assoluaff. ●(1612) Cnf 13a. ego te absoluo, me az absolff. ●46b. né gallé quet è absolff.

  ●(1659) SCger 128a. Absolvv, tr. «absoudre.» ●(1792) BD 1071. piou veso ar bellec adeus dochabsolvin, tr. «Qui sera le prêtre qui viendra vous absoudre ?»

  ●(1847) FVR 127. gellout absolvi / hag anavout ho komzou c'houi. ●(1865) LZBt Gouere 12. Komzet hon deuz ann eil gant eguile, nep kristen all gan-imp, hag en deuz absolvet ac'hanon. ●(1869) KTB.ms 14 p 201. met ar Pab he-unan na fell ket d'ehan hen absolvi.

  ●(1904) DBFV 2a. absolvein, tr. «absoudre.» ●(1907) PERS 336. Daoust hag absolvi ac'hanoc'h a c'hellint ? ●(1911) BUAZperrot 157. absolvi an den-ze.

  ►absol.

  ●(1924) BILZbubr 37/810. An dud ne absolvont ket… Doue a zo madelezus !...

  (2) Absolviñ ub. eus, diouzh udb. : absoudre qqn de qqc.

  ●(1727) HB 595. hac onn absolvi diouz quement a ve capabl d'onn ampeich da antren er Barados.

  ●(18--) SAQ II 111. Hoc'h absolvi a rân euz ho pec'hejou.

  II. Adjuger.

  ●(1744) L'Arm 7a. Adjuger, tr. «Assolvein.»

  ●(1904) DBFV 12b. asolvein, v. a., tr. «adjuger.»