Recherche '"advountañ"...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de advountan-advountin (1) à advountan-advountin (1) :

• advountañ / advountiñ
  advountañ / advountiñ

  v.

  I. V. intr.

  (1) (horticulture) Repousser des gourmands.

  ●(1936) DIHU 306/189. advoutein, tr. «(v. a.) repousser des gourmands.»

  (2) (en parlant de cheveux, chevelure) Repousser.

  ●(1966) YDERrien 3cd. Me am eus respontet da Charlez Vras / Ma blev ma vent troc’het ar re-seoù ’advouto c’hoazh.

  (3) sens fig. =

  ●(1910) MBJL 57. ar ween a rêr anei an Iliz katolik a zo bet tri c'hant vla hep gallout hadvoutan da vat.

  II. V. tr. d. fam. Remettre, refourrer.

  ●(1964) KTMR 37. Ne advoutas ket ar zant e fri en e vrevier.