Recherche '"akuitañ"...' : 1 mots trouvés

• akuitañ / akuitiñ
  akuitañ / akuitiñ

  [mbr acuytet (adj. v.), brpm aqùittein, acquittein < vfr aquiter du lat jur quietus prononcé quitus (TLFi s. quitte)]

  V.

  I. V. intr.

  (1) Akuitañ gant : se satisfaire, se contenter de.

  ●(1926) BIVE 18. Gant se ec'h akuiti ! ●(1928) SAKO 21. Akuitan 'ran gant frouez ar c'hoajou da derri ma naon. ●(1931) VALL 676a. être satisfait, tr. «akwita fam.» ●(1935) BREI 423/2c. Sonjal e rankfent, neuze, akuita gant diou wech ar pae arôk ar brezel !... Hag i o touch, breman, eiz, dek gwech ar pae-ze !

  (2) Akuitañ hep : se passer de.

  ●(1919) LZBt Du 16. an dud (...) hag o dije akwitet hep tapout ar «grippe». ●(1929) ENLA 4. brao mat ec'h akuitfer / Hep meur a vicherour, nann heb al labourer. ●(1933) ALBR 36. an evned bihan a rent d'al labourer eur servij dispar, ha na deufe a-benn d'akuita hepde na gant aour hag arc'hant, na gant benviou.

  (3) [devant un v.] Akuitañ da : parvenir à.

  ●(1942) VALLsup 129b. Parvenir (à payer, etc.), tr. «akwita (da baea).»

  II. V. tr. d.

  (1) S'acquitter de.

  ●(1790) MG 357. hemb conz a galz a bratiqueu-aral a zevotion, e zou rét neoah aqùittein.

  ●(1857) HTB 50. hen he unan ho sikouro d'ober oll kement ho po d'akuita.

  (2) Acquitter.

  ●(c.1718) CHal.ms i. amortir vne rente, tr. «acquittein ur rant'.» ●(1744) L'Arm 6b. Acquiter, tr. «aquittein.» ●(1790) MG 22. aqùittein er péh e zelièmb dehou.

  ●(1904) DBFV 5a. akuitein, v. a., tr. «acquitter.»

  (3) Libérer, sauver.

  ●(1650) Nlou 71. Techet cre en Egypt, / Da vezaff acuytet, tr. «Fuyez vite en Égypte / pour être libérés.» ●277. He map na goapeyt, voe à acuytat, tr. «ce fut son fils, ne vous moquez pas, qu'on sauva.»

  III. V. pron. réfl.

  (1) S'acquitter.

  ●(1857) GUG 87. Penaus hi gobér / Eid hum acqùittein.

  (2) En em akuitañ diouzh : se délivrer de.

  ●(1860) BAL 121. evit en em akuita diouz poaniou a n'o devezo fin ebed ! tr. GMB 17 «se délivrer de peines.»

  (3) En em akuitañ a : s'acquitter de.

  ●(1744) L'Arm 6b. S'acquiter, tr. «Um aquittein.» ●(1790) MG 115. hum aqùittein ag é zeværieu. ●396. hi e vènn ma hum aqùittou peb-unan ag é zeværieu revè é stad. ●(1792) HS 124. enn abiltèt requiss eit hum aquittein ag é gargue.

  ●(1904) DBFV 5a. hum akuitein, tr.s'acquitter (a, de).» ●(1913) AVIE x. tad S. Iehann er Badéour doh um akuit dirak Doé a é garg a veleg.

  (4) En em akuitañ e : s’acquitter de.

  ●(1840-1841) LAUrenspab.ms p. 106. Rac se songet erfat quent enem angagin / ha chui a allo nem acquittan en ny.