Recherche 'akustum...' : 6 mots trouvés
Page 1 : de akustum-1 (1) à akustumin-akustum (6) :- akustum .1akustum .1
adj.
(1) Habitué.
●(1732) GReg 483b. Habitué, tr. «accustum.»
(2) Bezañ akustum da : être habitué à (faire qqc.).
●(1612) Cnf.epist 3. An scriuaigneryen so accustum da dediaff ho eufryou, d'an Autronez temporal. ●20. Sant Ciprian Ayoa accoustum da lauaret an propos man.
(3) Bezañ akustum diouzh : être habitué à (qqc.).
●(1732) GReg 13a. Etre adonné à, &c., tr. «Beza accustum diouc'h.»
- akustum .2
- akustum .3akustum .3
voir akustumiñ
- akustumañsakustumañs
f. –où Habitude.
●(1621) Mc 95. en vn heuelep acustumancc (…) a palomour na ressister quet dan acustumancc.
●(1659) SC 99. Ar boas pe an accustumançç. ●(1732) GReg 228a. Bonne coûtume, bonne habitude, tr. «Accustumançz vad. p. accustumanchou vad.» ●(1790) MG 35. er fal acustumance-ze. ●317. un acustumance e mès quemérét-è. ●384. dré acustumance pé dré ziavistæd. ●391. hum zizobér ag er sod acustumance-ze e hoès monèt dehuehad de gousquèt.
●(1838) OVD 22. horreur doh é fal accoustumanceu. ●(1861) BSJ 306. Larèt e hrant ne hellant quet hum zisobér a zoh ou accustumanceu méhus.
●(1911) DIHU 69/221. Ur fal akustumans é honneh. ●(1913) AVIE 4. él ma oé en akustumans et er véléan.
- akustumetakustumet
adj.
(1) Habitué.
●(c.1718) CHal.ms ii. La ueüe d'un Combat Imprime de L'horreur a ceus qui n'y sont pas accoustumés, tr. «er güel es ur c'hombat a oura horreur, d'erre n'en dint quet accoustumet.» ●(1732) GReg 483b. Habitué, tr. «accustumet.» ●(1790) MG 317. un ivraign péhani-zou acustumét de gorvadein.
(2) Coutumier, habituel.
●(1621) Mc 62. Ober an pedennou acustumet.
●(1861) BSJ 139. guet é franquis ha guet é hardéhtæt accustumet.
- akustumiñ / akustumakustumiñ / akustum
v.
I. V. intr. Akustumiñ diouzh : s'habituer à.
●(17--) EN 3018. evid acustumin dius poan a tourmand, tr. «pour vous accoutumer à la peine et au tourment.»
●(1903) LZBg Meurzh 88. akustum e hran doh kement sé.
II. V. tr. d. Habituer.
►absol.
●(1732) GReg 17b. Affriander, tr. «Accustumi diouc'h al lichézrez.»
III. V. pron. réfl.
(1) En em akustumiñ da : s'habituer à.
●(1612) Cnf 21. em accoustumiff da iun. ●(1621) Mc 94. seul muy ma en em acustumes da consanty dan drouc volontez pe tentation. ●95. En em acustum peur liessaff da pidiff Doue.
●(1834) SIM 146-147. En em accustumi a rê ivez, dre didalvoudeguez, da voal-drêti an anevaled.
(2) En em akustumiñ e : s'adonner à.
●(1824) BAM 251. d'en em bligout er pec'het ha d'en em acustumi enna.