Recherche 'amoed...' : 8 mots trouvés
Page 1 : de amoed (1) à amoediz (8) :- amoedamoed
m. –ed Homme stupide.
●(1744) L'Arm 252b. Niaiser, tr. «Gobérr enn Amouætt.» ●(1767) ISpour 329. enn amoédet, er penneu scann.
●(1838) OVD 250. sellamb-ean èl un amouëd. ●(1879) GDI 120. ur sod hag un amouèd.
●(1904) DBFV 6b. amoed, s. m. pl. ed, tr. «sot, étourdi, imbécile.» ●(1931) GUBI 15. Nen dé nameit ur hèh amoèd. ●(1938) DIHU 324/94. obér en amoeded. ●(1939) RIBA 145. ha ne gav ket eùé bamdé amoèded ar é hent. ●(1942) DIHU 374/118. sotoni en amoeded !
►(insulte) Pikol amoed : grand sot.
●(1790) MG 243. Mæs, piquol amouæd, eit en dout meàuét é vér dannét.
- amoedajamoedaj
m. –où Stupidité.
●(1790) MG 345. cleuèt amouèdage. ●(1792) CAg 133. Sotiss hac amoédage.
●(1838) OVD 20. doh en amoêdage-men hag en amoêdage. ●(1839) BESquil 499. Amoêdage, amiotage, touïadelleu, ur sorhen pé ur sonnen fal benac. ●(1856) GRD 158. ne gleuér meit amoêdage. ●(1861) BSJ 319. a p'hum lausqué de vil amoédage e zé én é isprid. ●(1896) HISger 1. Amoédaj, tr. «sot amusement.»
●(1901) LZBg 59 blezad-4e lodenn 236. eit un amoédaj en doé groeit. ●(1904) DBFV 6b. amoèdaj, tr. «sottise, niaiserie, bêtise, folie.» ●(1906) HIVL 15. Amoèdaj ha nitra kin, e lar ou mam. ●(1907) BSPD I 135. Lausket en amoèdaj treu-sé, emé en anpereur, keniget ansans d'en douéed. ●555. fariet get amoèdaj er gristénion. ●(1907) BSPD II 208. pep sort amoédaj. ●(1937) DIHU 310/242. libouret én amoèdajeu izellan a Bariz.
- amoedellamoedell
f. –ed Femme stupide.
●(1790) MG 273. ur béhourès malheurus, un amoædèll.
●(1904) DBFV 6b. amoèdel, f., tr. «une sotte.» ●(1906) DIHU 8/134. er peurkeh amoèdelled-sen é vragal ha doh hum reforsein eit bout sellet. ●(1939) RIBA 72. ur baré kalaverézed, pé tabuterézed, pé blècherézed, pé amoedelled diskientoh pé diskient. ●(1942) DHKN 173. Met Perrot ne oè ket un amoèdel.
- amoedetamoedet
adj.
(1) Sot.
●(1838) OVD 170. quênt ma couéhou en dud amouêdet-cé é fauteu titret a lubricité. ●(1856) GRD 169. Guet a dud amoêdet épad pêl amzér. ●(1861) BSJ 316. rac er ré youanq e zou scannoh a bèn, douguettoh de vout amoédet ha de zispign ou zreu eit n'en dé er ré gouh.
●(1907) VBFV.fb 45a. fou, tr. «amoedet.» ●(1925) SFKH 18. él tud amoédet.
(2 Bout amoedet gant : êttre fou de.
●(c.1785) VO 17. en dud youanq amouèdét guet er béd. ●(1790) MG 371. quen amouèdét vér hinihue en dé guet er faus devotion.
●(1829) CNG 59. En dud amoædet guet er bed. ●(1856) GRD 142. Petra-é bràuité en dén youanq pé er verh youanq guet péhani é oh quen amoédet ?
●(1905) IMJK 246. hag é oh ataù amoédet get en hoant de blijein dehou.
- amoedez
- amoedigezhamoedigezh
f. –ioù Stupidité.
●(1744) L'Arm 29b. Bêtise, tr. «Amouaidiguiah. m.» ●252b. Niaiserie, tr. «Amouaidiguiah. f.»
●(1838) OVD 178. en amoêdigueah-cé-é er vamen ag er selleu douce. ●249. hac hun doustér nen dé quin meit amouêdigueah. ●(1854) PSA II 29. ur spered tihoel carguet a amoêdigueah e hra dehai fariein pèn-d'er-bèn.
●(1904) DBFV 6b. amoèdigeh, f. pl. eu, tr. «sottise, niaiserie, bêtise, folie.» ●(1939) RIBA 72. en ur hoarhet a galon diar amoédigeh er groagé.
- amoediñamoediñ
v.
I. V. intr.
(1) Perdre la raison.
●(1767) ISpour 106. Er Gourmandiss (...) e laqua quasi d'amoëdein. ●(1790) MG 314. amoædein e ran burhud.
●(1904) DBFV 6b. amoèdein, v. n., tr. «devenir sot.»
(2) S'affoler.
●(1838) OVD 171. chetu-ind attrapet él lace ; hag ur huéh meint hum louyet abarh èl ré dal, ind e amouêde én ur fæçon ne ellant mui hum zilouie. ●178. Er ré e hum gave de zaibrein ag er mél pussunius-hont, e amoêde hag e zou tourmantet dré gohadeu folleah.
(3) Faire le sot.
●(1904) DBFV 6b. amoèdein, v. n., tr. «faire le sot.»
(4) Amoediñ gant : s'enticher, se toquer, s'éprendre de.
●(1896) HIS 51-52. èl ma tenné d'er gouhoni, èañ e amoèdas get merhied a véz-bro.
●(1904) DBFV 6b. amoèdein, v. n., tr. «devenir follement épris (get, de).»
(5) Amoediñ ouzh : s'enticher de.
●(1939) KOLM 86. Meur a uéh é vehè kavet de laret anehon éh amoèdè doh en dudigeu, kement ma eùehè dohtè.
II. V. tr. d.
(1) Rendre stupide, faire perdre la raison, le bons sens.
●(1856) GRD 157. hemb caranté eid en dud youanq péré e amoêd eid ou zennein d'en hoari.
●(1904) DBFV 6b. amoèdein, v. a., tr. «rendre sot.»
(2) Amoediñ ub. : séduire qqn.
●(1790) MG 159. Eit hé amoædein, me gueméras un dé é prest dillad caër. ●164. eid amoædein er mèrhèt. ●345. a béré en hum chervige hoah en diaul eid amouèdein er Grechénion.
(3) Amoediñ ub. gant udb. : tromper, séduire qqn par qqc.
●(c.1785) VO 20. Te hès me amouèdet guet-ha zeværranceu.
III. V. pron. réfl. En em amoediñ.
(1) = (?) Devenir stupide (?).
●(1838) OVD 153. en ineanneu (…) rac ma hum amoêdant, èl ma lare hoah en Tad santel-zé, beta istimein er péh ne hanàuant quet.
●(1905) IMJK 296. hum amoedein é asé dizolein treu kuhet.
(2) En em amoediñ gant udb. : s'enticher de qqc.
●(1906) HPSA 17. Mar dalhet d'hum amoèdein get er follèheu-sé.
- amoediz