Recherche 'ampustur...' : 4 mots trouvés
Page 1 : de ampustur-2 (1) à ampusturin (4) :- ampustur .2ampustur .2
m.
(1) Incapable, bon à rien.
●(1935) BREI 397/3a. An Tad ne oa nag eun termer nag eun ampustul. ●(1935) BREI 402/2b. ar Gambr n'eo ket mat d'ober lezennou war stad al labourer. Eun ampustul n'eo ken. ●(1977) HYZH 113-114/47. Ampuster -ien -gourel- [am'pystar] Un den ha ne oar ober netra vat ; ur micherour divalav ; un treuc'heg. Sk : Daoust ha peseurt ampuster en deus stodilhet an troad-forc'h malstokin-mañ ?
(2) Homme timide.
●(1879) REC IV 146. añpustul, homme timide, Trév[érec].
- ampustur / ampufur .1ampustur / ampufur .1
adj.
(1) Impotent.
●(1904) KZVr 349 - 17/07/04. Ampufur, Ampustul, Ampustur, Ampivur a vez graet e Treger eus eun den koz, gwan pe glanvidik ha n'hall ket labourat. ●(1913) KZVr 29 - 21/09/13. Ampustur, Anpivur, tr. «B[a]s-Trég[or] impotent, qui ne peut pas travailler.» ●(1913) DGES 14. ampüstür, invalide : ampustur didalvez, paresseux ; ampusturi an hent, gêner le passage ; Tréc.Val. - Cf. añpustul, homme timide, Gloss. 60. ●(1914) DFBP 176b. Impotent, adj. «Ampustur.» ●301. Sénile, adj. «ampustur.» ●(1927) AVZH III 140. ped ar beorien, an dud ampufur, ar re gam, ar re d'all. ●(1927) AVZH IV 174-175. Eno e oa gourvezet eun niver braz a dud klanv, dall, kam hag ampufur. ●(1941) SAV 19/55. Ampustuilh, ano gwan. «Impotent e galleg.» Sk. Eun den ampustuilh. Chomet eo Yeun ampustuilh abaoe ma'z eo bet degouezet gantañ terri e c'har (Pleiben). ●(1955) STBJ 132. Tud klañv hag ampustuilh. ●221. Ampustuilh : «Impotent», e galleg. ●(1962) GERV 7. ampuskrilh (corrigé : ampustuilh en fin d'ouvrage), mac'hagnet pe o jahina, da glask ar pare d'o nammou. ●40. Klañvidik, kabac'h hag ampustuilh da gerzout. ●(1962) TDBP III 238. Ar paotr koz-se a zo arru amparfal (imparfal), tr. «ce vieux-là est devenu gâteux, étourdi, empoté, invalide, perdant la mémoire (autres formes du mot : ampifur, ampustur).» ●(1970) BHAF 231. ar paour kaez ki ampustu. (1) Ampustu = deut da veza divalo dre gozni, reut e ézili. (Ger dastumet e Logivi-Pleraneg.) ●(1980) VLTH 47. prest e oa ar c'harroñsoù. Tri a oa anezho evit an itronezed hag unan ampustu bennak.
(2) Incapable, bon à rien.
●(1908) PIGO II 9. m'an nije gouezet e oa eno an anpustul kemener-ze, n'e ket treid Itien a vije deut en ti. ●(1913) KZVr 29 - 21/09/13. Ampustul, tr. «gênant, incommode, difficile, qui fait obstacle, empêchement. Milin. infirme ; bon à rien, maladroit, qui gêne le travail des autres, G[oelo] ; eun ampustul-didalve, un paresseux, un bon à rien. B[a]s-Trég[or].» ●(1919) BUBR 9/245. spounta al laouerien koz ampifur a ren traou hon bro.
●(2002) TEBOT 33. Rentet eo ampuster.
(3) Vaurien.
●(1906) DIHU 8/139. tamm ampistu hui e zou hui azé ! ●(1908) DIHU 32/24. Ampistu bihan, emé Kristaul, hoant e tes d'hobér goap ahanon merhat ! ●(1919) DBFVsup 2b. amstu (M[eslan]), ampistu. V. anstu.
- ampusturdedampusturded
f. Impotence.
●(1914) DFBP 176b. Impotence, sf. Ampusturded. ●301. Sénilité, sf. Ampusturded.
- ampusturiñampusturiñ
v. tr. d. Gêner, encombrer.
●(1904) KZVr 349 - 17/07/04. Ampusturi. «Ampusturi an hent», beza dirag an dud o stanka an hent oute, evel ma ra an dud ampustul, dre n'hellont ket finval. ●(1913) KZVr 29 - 21/09/13. ampusturi, tr. perdre son temps. Even.» ●ampusturi an hent, tr. «gêner le passage.» ●(1913) DGES 14. ampüstür, invalide : ampustur didalvez, paresseux; ampusturi an hent, gêner le passage ; Tréc.Val. - Cf. añpustul, homme timide, Gloss. 60. ●(1962) BAHE 31/27. kuit da ampusturiñ an darempred war ur monedlec'h bennak.