Recherche '"apellañ"...' : 2 mots trouvés
Page 1 : de apellan-apellin-apell (1) à apellant (2) :- apellañ / apelliñ / apellapellañ / apelliñ / apell
v. cf. ampellañ
(1) (droit) Appeler.
●(1499) Ca 10a. Apellaff. g. appeller daulcun iuge. ●(1575) M 1937. lech engueruell, affell nac appellaff, tr. «au lieu d'en appeler de défaut (de droit) ? ou recourir.»
(2) Retarder, différer, ajourner, remettre, reporter.
●(1872) ROU 73b. Ajourner, tr. «Apell.» ●(1883) CDFi 165-10 mars p 2. affer ar skol a jomaz a zistribill. Appellet e oue beteg ar iaou varlerc'h.
●(1906) FHAB Gouere/Eost 318. apelli atao dervez an disparti. ●(1909) NOAR 87. evel p'o divije c'hoant da apell an heur-ze. ●(1923) FHAB Genver 38. appell ar varnedigez.
►absol.
●(1868) KMM 5. Ha perac eta apell, ac apell atao ? ●(1880) SAB 93. Va Doue, na zaleit ken, na apellit mui ! ●(1894) BUZmornik 386. Mes Klovis a appelle ato.
●(1907) PERS 144. ne grede mui goulenn ma vije apellet c'hoaz.
(3) Apellañ da : surseoir, différer à.
●(1880) SAB 185. ac ar re a apell d'en em rei da Zoue.
(4) Appeler.
●(c.1500) Cb 15b. g. appeler commouer prouocquer / et appartient aux combateurs. b. appellaff a emgann.
- apellant