Devri

Recherche 'arsailh...' : 8 mots trouvés

Page 1 : de arsailh-1 (1) à arsailhin (8) :
  • arsailh .1
    arsailh .1

    m. –où

    (1) Attaque, assaut.

    (1575) M 1225. mat en bataill, ha da arsaill vaillant, tr. «bonne à la bataille et vaillante à l'assaut.»

    (1732) GReg 781a. Se ramparer contre les attaques du emon, tr. «Ramparzi e ene a ënep açzailhou an droucq-spered.» ●(17--) ST 102. N'euz forz en pet assaill ez omp en em gavet.

    (1914) DFBP 22b. assault, tr. «Arsaill.» ●(1919) BUBR 6/163. An 23, da c'houec'h eur diouz ar beure, e tilammas an Alamanted d'an arsailh gant ne oar den ped batailhon. ●(1919) BUBR 9/244. o tizarbenn arsailhou. ●(1919) BUBR 10/264. e oa kroget an arsailh da beder eur hanter. ●265. eur bagad soudarded a ya d'an arsailh.

    (2) Eneb-arsailh : contre-attaque, contre-offensive.

    (1919) BUBR 10/267. eun eneb-arsailh nerzus.

    (3) Armoù arsailh : armes offensives.

    (1732) GReg 255b. Armes, offensives, tr. «Armou da açzailh

  • arsailh .2
    arsailh .2

    voir arsailhañ

  • arsailhadenn
    arsailhadenn

    f. –où Attaque, assaut.

    (1975) LLMM 170/210. ar gentañ arsailhadenn.

  • arsailhañ / arsailhiñ / arsailh
    arsailhañ / arsailhiñ / arsailh

    v. tr. d. Attaquer, assaillir.

    (1464) Cms (d’après GMB 40). Arsaill «arsaillir». ●(1499) Ca 12a. Arsaill. g. arsaillir / envahir. ●(c.1500) Cb 17a. Assaill. g. assaillir. ●(1521) Cc [Assaill]. Assaill. g. assaillir. ●(1633) Nom 193a. Impressionem facere : faire emprainte, assaillir : assail, en em cannaff mat hac æs.

    (1659) SCger 130a. assaill, tr. «assaillir.»

    (1914) DFBP 22b. assaillir, tr. «Arsaill (var).» ●(1919) BUBR 10/264. arsailhi an alamanted.

    ►absol.

    (1919) BUBR 2/43. ha c'hoaz en doa ranket arsailhi a-hed an eisteiz araok dont a-benn anezan. ●(1919) BUBR 10/265. an Alamanted ne oant ket bet souprenet e stumm ebet, ken meur rak-se pa ouïent e tleemp arsailhi.

  • arsailher
    arsailher

    m. –ion Attaquant, assaillant.

    (1521) Cc [Assailleur]. inuasor ris. b. assailleur.

    (1914) DFBP 22b. assaillant, tr. «Arzailler.» ●(1958) BAHE 17/2. an dour hag an eoul berv o kouezhañ war an arsailherion. ●(1975) LLMM 170/211. lakaat an arsailherien da gilañ.

  • arsailherezh
    arsailherezh

    m. Assaut, attaque.

    (1962) EGRH I 9. arsailherezh m., tr. « assaut, attaque. »

  • arsailhet
    arsailhet

    adj. Assailli.

    (c.1500) Cb 17a. g. assailli. b. assaillet.

  • arsailhiñ
    arsailhiñ

    voir arsailhañ

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...