Devri

Recherche '"bac'h"...' : 25 mots trouvés

Page 1 : de bach-1 (1) à bac_hus (25) :
  • bac'h .1
    bac'h .1

    adj.

    I. Attr./Épith.

    A. (en plt de qqc.)

    (1) Clos.

    (1866) SEV 117. dalc'het enn eul leac'h bac'h, evel eunn torfedour.

    (1932) ALMA 85. klozet en eun arc'h koz ha bac'h.

    (2) =

    (1866) SEV 256. Deut ho kwarez d'ann eneou ! / Poaniuz ho stad, pounner ho beac'h, / Na list anezho enn tan bac'h.

    (3) (en plt d'un lieu clos) Étouffant, sans air, mal aéré.

    (1872) ROU 73b. On y manque d'air, tr. «eno eo bac'h

    (1917) KZVr 201 - 07/01/17. Bac'h, tr. «étouffant, sans air.» ●An ti a zo bac'h. ●(1927) GERI.Ern 35. bac'h adj., tr. «Renfermé, sans air.» ●(1948) LLMM 8/64. ur sal vac'h = une salle renfermée, a denner fall e anal enni peogwir ez eus re a dud.

    (5) Étriqué, étroit.

    (1867) MGK 59. Ar zolierou a zo re vac'h.

    (1925) BILZ 104. oabl bac'h hag arneuek an dud paour ?

    (6) (Chemin) barré.

    (1948) LLMM 8/64. bac'h eo an hent.

    (7) (Champ) où on a pas le droit d'entrer.

    (1948) LLMM 8/64. bac'h eo ar park = n'eus ket ar gwir da dremen drezañ.

    (8) =

    (1850) JAC 119. Me ya da reposi eun nebeudic amàn. / Va c'horf oll a zo bac'h, na ellàn mui miret.

    (9) Hent-bac'h : cul de sac.

    (1948) LLMM 8/64. un hent bac'h = un cul de sac.

    B. (en plt de qqn)

    (1) Bac'h a spered : d'esprit borné, étroit.

    (1924) BILZbubr 43-44/1022. Lellig ar Monkuz a oa eur pôtrig divaoue, leusk a gorf, bac'h a spered. ●(1925) BILZ 153. Homan ne oa ket, e tleet va c'hredi, bac'h a spered.

    (2) Timide. cf. ambazh / ambac'h

    (1904) DBFV 16a. bah, adj.n tr. «déconcerté, timide.» ●(1924) SBED 17. Mar bein kin bah é memb buhé.

    II. Adv. À voix basse.

    (c.1718) CHal.ms iv. parlés tout bas, tr. «comset bah, comset bahic, comset Izel.»

    III. Bezañ bac'h toull an tan gant ub. : voir tan.

  • bac'h .2
    bac'h .2

    f./m. -ioù

    (1) Espace étroit et mal aéré.

    (1914) KZVr 67 - 21/06/14. Bac'h, tr. «espace étroit, mal aéré, où l'on ne peut respirer que difficilement, Milin.»

    (2) Cachot, prison.

    (1847) FVR 12. Rei a rer d'ezhan he di evit bac'h. ●hag hel lekejont er bac'h. ●296. belek aluzuner e bac'h Fontevrault. ●376. Ar rouaned hon euz gwelet / Didronet, er vac'h paket. ●(1847) BDJ 74. eur bac'h tênval, tr. (GMB 49) «un sombre cachot.» ●(1857) CBF 66. Tremenet en deuz pemp miz er vac'h, tr. «Il a passé cinq mois en prison.» ●(1867) MGK 130. Da vreina er vac'h oc'h 'r c'hefiou. ●(1869) FHB 210/2a. dalc'het eno daou pe dri dervez en eur bac'h. ●(1889) ISV 250. Ar bac'h ma voant enha.

    (1925) FHAB Genver 34. lakaet ar brinsez er bac'h. ●(1927) GERI.Ern 35. bac'h f., tr. «lieu renfermé, prison.»

    (3) [au plur.] Bac’hioù : geôles.

    (1847) FVR 84. Da vreinan ebarz ar bac’hio.

    (4) (histoire) Bac’h an Templ : la prison du Temple.

    (1847) FVR 152. E skrivann ma zestamant, e bac’h ann Templ paket.

     

  • bac'h .3
    bac'h .3

    f./m. -où, -ioù

    (1) (agriculture) Croc pour l'arrachage des pommes de terre, du goémon, etc.

    (1499) Ca 66b. Diuach alias bach pe croc.

    (1659) SCger 34b. croc, tr. «bac'h.» ●130b. BAc'h, tr. «croc.»

    (1870) FHB 277/125a. na tranch, na bac'h, na boühel, na falc'h.

    (1904) KZVr 355 - 25/08/04. Ar ger-ze a vez graet ivez eus ar reiz gourel (masculin) : Eur bac'h. ●(1927) GERI.Ern 35. bac'h f. pl. (i)ou, tr. «Croc.» ●(1987) GOEM 64. en pays bigouden où un outil d'arrachage, ar bac'h, était couramment utilisé.

    (2) (pêche) Gros hameçon.

    (1927) GERI.Ern 35. bac'h f. pl. (i)ou, tr. «gros hameçon.»

  • bac'h .4
    bac'h .4

    interj. Onomatopée que l'on fait dans un endroit enfumé.

    (1732) GReg 375. La plainte qu'on fait lorsqu'on étouffe de fumée. Bac'h. Et on dit proverbialement. Bac'h, moged a ya em sac'h, ne c'hallan ket e nac'h.

    (1904) DBFV 15b. bah, interj. pour se plaindre d'être incommodé par la fumée (l'A.).

  • bac'had
    bac'had

    voir bazhad

  • bac'hadur
    bac'hadur

    m. –ioù Emprisonnement, détention.

    (1931) VALL 212a. Détention, tr. «bac'hadur m.»

  • bac'hañ / bac'hiañ
    bac'hañ / bac'hiañ

    v. tr.

    I. V. tr. d.

    (1) Mettre en séquestre, en fourrière des animaux qui ont causé des dommages.

    (1716) PEll.ms 39. Bac'ha, renfermer, retenir enfermé. Ce verbe se dit communement en Léon pour dire saisir, mettre en lieu fermé les bestes que l'on a trouvées en dommage, c'est à dire broutant les blez &c. à dessein de ne les rendre qu'à ceux qui paieront l'amende $$$ pour cela. Le participe passif est bac'het, enfermé. ●(1752) PEll 33. Bac'ha, renfermer, retenir enfermé. Ce verbe se dit communément en Léon au sens de saisir, confisquer & mettre en séquestre les bêtes de pâturage trouvées en dommage, jusques à l'amende payée. Participe pass. Bac'het.

    (1914) KZVr 67 - 21/06/14. Bac'ha, tr. «saisir, confisquer, mettre en séquestre (les bêtes trouvées en dommage).» ●(1927) GERI.Ern 35. bac'ha v. a., tr. «mettre en fourrière.»

    (2) Pêcher (au filet, aux casiers).

    (1925) BILZ 103. Bac'ha a rê en e zein pesked-red : broged, meilhi. ●115. kevell evit bac'ha legistri, girvi-mor (lire : givri-mor).

    (3) Pêcher en enferrant.

    (1962) EGRH I 11. bac’hañ v., tr. « enferrer (à la pêche). »

    (4) Emprisonner.

    (1847) FVR 116. Ho heskina, ho bac'hia hag aliez ho c'has d'ar maro. ●346. Kolonou mobil a rede dre ar vro hag a vac'he hag a laze kement a vije diskuliet d'ez-ho.

    (1927) GERI.Ern 35. bac'ha v. a., tr. «emprisonner.» ●(1931) VALL 252a-b. Emprisonner, tr. «bac'ha

    II. V. tr. i. Bac'hañ ouzh ub. : l'empêcher de passer.

    (1948) LLMM 8/64. Bac'han v. berziañ, difenn an tremen war e zouaroù : bac'het en deus ouzhin = il me défend de passer, il m'a enlevé le droit de passage.

  • bac'haouiñ
    bac'haouiñ

    v. intr. (pêche) Pêcher avec les hameçons nommés «bac'hou».

    (1904) KZVr 355 - 25/08/04. bac'haoui, pesketa gant ar bac'hou. ●(1914) KZVr 67 - 21/06/14. Bac'haoui, tr. «pêcher à la ligne de fond (armée de gros hameçons appelés «bac'h pl. –ou») correspondant de Milin.» ●(1927) GERI.Ern 35. bac'haoui v. n., tr. «pêcher à la ligne de fond.»

  • bac'hata
    bac'hata

    voir bazhata

  • bac'heg
    bac'heg

    m. –ed Imbécile.

    (1939) RIBA 94. ur baheg hag ur mab-azen.

  • bac'hek
    bac'hek

    adj. Imbécile.

    (1919) DBFVsup 5a. bahek, adj., tr. «sot, imbécile.» ●(1921) GRSA 264. un dén diskient ha bahek. ●(1939) RIBA 66. Ur péhed é (...) rein treu huek ha flour de dañoat d'er ré bahek.

  • bac'hellat / bac'helliñ
    bac'hellat / bac'helliñ

    v. intr. Haleter.

    (1897) EST 34. En huiz e rid doh t'ai ; peb unan e vahel, tr. «Tous sont ruisselants de sueur ; tous sont essoufflés.» ●73. Ind e huiz hag e derm, ne hrant meit bahellat, tr. «...ils sont haletant.»

    (1903) EGBV 74. bahellein, tr. «haleter.» ●(1904) DBFV 16a. bahellat, bahellein, v. n., tr. «haleter, être essoufflé.» ●(1907) VBFV.bf 4a. bahellat –ein, v. n., tr. «haleter, être essoufflé.»

  • bac'helliñ
    bac'helliñ

    voir bac'hellat

  • bac'her
    bac'her

    m. –ion Garde champêtre.

    (1916) KZVr 160 - 26/03/16. Bac'her, tr. «garde champêtre. Ploudalmézeau.» ●(1927) GERI.Ern 35. bac'her m., tr. «garde champêtre.»

  • bac'herezh
    bac'herezh

    m. Transissement.

    (1744) L'Arm 466a. Tranzissement, tr. «Bahereah. m.»

    (1904) DBFV 16a. bahereh, m., tr. «transissement (l'A.).»

  • bac'het
    bac'het

    adj. Déconcerté.

    (1902) LZBg Genver 13. Bahet é kleuet konz elsé. ●(1912) BUBU 63. lakat ér méz en iverion bahet kaer.

  • bac'hiañ
    bac'hiañ

    voir bac'hañ

  • bac'hidigezh
    bac'hidigezh

    f. Emprisonnement.

    (1931) VALL 252a. Emprisonnement, tr. «bac'hidigez f.»

  • bac'hig
    bac'hig

    f. bac'hioùigoù Petit croc, crochet, agrafe.

    (1927) GERI.Ern 35. bac'hig f. pl. bac'h(iou)igou, tr. «petit croc, crochet, agrafe.»

  • bac'hiñ
    bac'hiñ

    v.

    I. V. tr. d.

    (1) Déconcerter.

    (1732) GReg 251a. Déconcerter, tr. «Van[netois] baheiñ. pr. bahet.» ●(1744) L'Arm 93b. Déconcerter, tr. «Bahein.» ●120a. Eblouir, causer une émotion dans la vûë & dans le cerveau, qui les empêche de faire leurs fonctions, tr. «bahein

    (1904) DBFV 16a. bahein, v. a., tr. «déconcerter, éblouir.» ●(1907) VBFV.bf 4a. bahein, v. a. tr. «déconcerter, interdir, éblouir.» ●(1907) VBFV.fb 22b. consterner, tr. «bahein.» ●28b. démonter, tr. «bahein

    (2) Bac'hiñ e c'henoù da ub. : clouer le bec à qqn.

    (1924) KANNgwital 255/125. Ar paour-keaz mestr-skol ne c'houie mui petra da lavaret. Bac'het oa e c'hinou d'ezan gant skiant-prena eur paotrik unnek vloaz.

    II. V. intr. Se déconcerter.

    (1732) GReg 251a. Se déconcerter, tr. «Van[netois] baheiñ. pr. bahet

  • bac'homiñ
    bac'homiñ

    voir mac'homiñ

  • bac'honi
    bac'honi

    voir bavoni

  • bac'hoù
    bac'hoù

    m. bac'heier (pêche) Ligne de fond à plusieurs hameçons.

    (1904) KZVr 355 - 25/08/04. War a skrive da G. Milin unan eus e vignoned, bac’hou a vije eur sort linen-besketa, stag outi higennou war he hed hag a astenner e goueled ar mor. ●(1909) BROU 204. (Eusa) Bac’hou, tr. «(pl.) Palanque, ligne dormante à plusieurs hameçons. Se dit aussi à Belle-Ile.» ●(1970) GSBG 199. (Groe) baxew (m.) pl. baxuwi:r, tr. «ligne de fond = grosse corde, attachée à deux bouées, à laquelle se trouvent des dizaines de lignes à hameçons.»

  • bac'hou
    bac'hou

    s. Bahot.

    (1904) DBFV 16a. baheu, tr. «bahot (marine).»

  • bac'hus
    bac'hus

    adj. Déconcertant.

    (1825) COSp 40. ne zizoler quet quen æs troyelleu en natur corromplet, péhani édan zigaréieu bahus en hum glasque perpet hi memb.

    (1904) DBFV 16a. bahus, tr. «déconcertant, spécieux.»

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...