Recherche '"bec'hius"...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de bechius-bechus (1) à bechius-bechus (1) :

• bec'hius / bec'hus
  bec'hius / bec'hus

  [bec'h + -us .1 / -ius]

  adj.

  (1) (en plt d'un travail, d'une charge) Lourd, écrasant, accablant, qui donne beaucoup de travail.

  ●(c.1500) Cb 25b. g. Chargeux. b. bechyus.

  ●(1844) LZBg 2^l blezad-1^añ lodenn 85. ul labour béhus. ●(1865) LZBt Gouere 3. eur garg ken bec'hius. ●(1866) LZBt Gouere 159. pegen bec'hiuz ha pegen riskluz eo al labour-ze. ●(1867) BUE 30. eur garg diez ha bec'hiuz-meurbed.

  ●(1904) DBFV 19b. béhus, tr. «pénible à charge.» ●(1939) RIBA 86. Béhus é er vechér.

  (2) Pénible.

  ●(1849) LLB 1665-1666. Goeskeden er gué se (…) / Eid er guérein iouank e zou béhus ha marwel. ●(1866) LZBt Gouere 152. reuzio bec'hiuz a welan daro da gouean war-n-omp. ●(1866) LZBt Du 201. Petra da ober enn eur blegen ken bec'hiuz ?

  ●(1911) BUAZperrot 279. Unan eus poaniou bec'hiusa an den. ●(1914) KZVr 78 - 30/08/14. Bec'hius, tr. «pénible, qui donne de la peine.» ●(1934) MAAZ 150. deusto d'en hent hir ha béhus en des groeit.

  (3) (Regard) lourd, trouble.

  ●(1857) GUG 57. É déad e zou foénhuet, é sèl e zou béhus, / É zivar e zou manq.

  ●(1904) DBFV 19b. béhus, tr. «(regard) lourd, trouble.»