Recherche '"beilhañ"...' : 1 mots trouvés

• beilhañ / beilhiñ
  beilhañ / beilhiñ

  v.

  I. V. intr. Veiller, rester éveillé.

  ●(1659) SCger 123a. veiller, tr. «beilla.» ●(1710) IN I 7. Tud ar bed a vez ar re zevot o yun, o pidi Doue, (…) o veilla. ●361. evit beilla da nos Nedelec hepquen. ●(1727) HB 252. Pastoret / O veilla hed an nos da viret o milet. ●(1732) GReg 950b. Veiller, tr. «Beilha. pr. beilhet. Van[netois] beilheiñ.» ●Veiller toute la nuit, tr. «Beilha hed an nos.»

  ●(1872) ROU 107a-b. Neket iac'huz beilla pell, sevel mintin a zo gvell, tr. «les longues veillées nuisent à la santé.»

  ●(1935) ALMA 162. mar kendalc'h c'hoaz eur pennad all d'en em skuiza o veilla en noz, e kouezo a-drak klanv.

  II. V. tr.

  A. V. tr. d. Veiller (un malade, un mort).

  ●(1732) GReg 950b. Veiller un malade, tr. «Beilha un dèn clañ.»

  ●(1870) FHB 278/130b. mont da veilla tud varo.

  B. V. tr. i.

  (1) Beilhañ gant ub. : veiller qqn.

  ●(1909) KTLR 261. keit all he deuz beillet ganhen. ●(1928) LEAN 111. Adaleg an nosvez kenta e voe ret beilha ganti. ●(1929) MANO 53. beilha gand ar re a veze war o zremenvan.

  (2) Beilhañ war : veiller sur, surveiller.

  ●(1877) BSA 136. Beilla a rea gant ar brassa aket var he sonjezonou.

  ●(1911) SKRS II 248. Beillit var ho teod ha poagnit eveldhi da gabestra hoc'h imour.