Recherche 'bich...' : 11 mots trouvés
Page 1 : de bich-1 (1) à bichouchenn (11) :- bich .1bich .1
interj. Onomatopée pour appeler les chats.
●(1959) BRUD 7/59. Bich ! Bich ! a halvas Gaid a-benn eur pennad. «Miaou !» a respontas ar haz.
- bich .2
- bichabuligbichabulig
s. =
●(1977) PBDZ 735. (Douarnenez) bichabulig, tr. «femme malingre, pas bonne à grand chose.»
- bichalekigbichalekig
m. Pénis.
●(1957) ADBr lxiv 4/447. (An Ospital-Kammfroud) Bichalekig : n. m. Diminutif familier de lek.
- bicheganigoùbicheganigoù
voir bisiganigoù
- bichenn
- bichibellatbichibellat
voir bizibulañ
- bichibonig
- bichigogennbichigogenn
f. –où Chiquenaude, pichenette.
●(1969) BAHE 61/48. Chifrodenn : taolig skoet gant ar biz-kreiz bet bantet ouzh ar biz-meud. Amañ e Bro-Lannuon e reer gant fileugogenn. Met ur ger all a glevan gant bugale Kaouenneg : bichigogenn.
- bichon
- bichouchennbichouchenn
f. enfant. Verge.
●(1982) TREU 29. bichouchenn (fém. ; mot enfantin en Cornouaille), tr. « verge. »