Recherche '"boc'h"...' : 20 mots trouvés
Page 1 : de boc_h (1) à boc_hus (20) :- boc'hboc'h
f. –où d. divvoc'h (anatomie) Joue.
●(1499) Ca 23b. Boch. l. hec bucha / e. ●(c.1500) Cb 19a. Auen / aliter boch. g. iou. ●27a. Boch. g. ioue. l. bucha / e. ●30a. ioue de poisson. b. boch an pesq. ●(1521) Cc [boch]. Boch. gal. ioue. la. hec bucha buche. ●(1633) Nom 19a. Gena, mala : la iouë : an boch, an gauet, an iauet. ●216b. Sclopus vel stlopus : le bruit des iouës enflées : an trous pe’n soun á gra an diu-boch pa vezont chuezet.
●(1659) SCger 70a. iouë, tr. «boc'h.» ●132b. boc'h, tr. «ioue.» ●divoc'h, tr. «les ioues.» ●(1688) MD II 14. Ma sortias eus va boc'h ar Goat. ●(1710) IN I 386-387. pere a zeu evel quelien da dremen dirac hon daoulagat, ha d'hor picat eber var hor boc'h, eber var hor fri. ●(1732) GReg 544a. Joue, tr. «boc'h. p. divoc'h.»
●(1860) BAL 114. Pa vezo va divoc'h disliv. ●(1867) MGK 57. e divoc'h chotek. ●(1878) EKG II 29. va daouarn ha diou-voc'h. ●265. he ziouvoc'h roufennet gand ar gozni. ●(1894) BUZmornik 664. Va divoc'h a ioa drouk-livet.
●(1900) KEBR 20. Ar voc’h, tr. « La joue » ●An divoc’h, tr. « Les joues ». ●(1905) IVLD 278. Ar c'hlanvennou a c'holoe he boc'h deou. ●(1921) PGAZ 80. Ma vez skoet var ar voc'h kleiz. ●(1936) PRBD 80. ma teuas an dour a skuilhe, bemdez, e zaoulagad, da gania e ziouvoc'h.
- boc'h-dorboc'h-dor
s. (architecture) Montant de porte. cf. bougenn-dor
●(1902) MBKJ 57. Lezet hen devoa he ziskibien e boc'h dor ar Jardin Olivez. ●97. Eun deiz m'edo enn eunn iliz, e klevas ar vouez-ma : «It betek boc'h ann or : eno e kavoc'h an den a glaskit».
- boc'h-kammboc'h-kamm
f. (agriculture) Courbe de charrue.
●(1752) PEll 71. Boc'h-cam, Partie d'une charruë.
●(1876) TDE.BF 59a. Boc'h-kamm, s. m., tr. «Certaine partie de la charrue dont j'ignore le nom en français.» ●(1895) RUSq.BF 27a. Boc'h-kamm, sm., tr. «Courbe de charrue.»
●(1927) GERI.Ern 55. boc'h-kamm, tr. «courbe de charrue.»
- boc'h-ruz / boc'hruzig / boc'hig-ruzboc'h-ruz / boc'hruzig / boc'hig-ruz
f./m. (ornithologie) Rouge-gorge Erithacus rubecula.
●(1633) Nom 41a. Rubellio, rubecula, filuia : gorge rouge, rubeline : boch-ruz, boch-ruzicq.
●(1659) SCger 63a. gorge rouge, tr. «boch ruz.» ●133a. boc'h ruz, tr. «gorge rouge.» ●(1732) GReg 463a. Gorge-rouge, oiseau, tr. «boh-ruz. p. bohruzed. bohicq-ruz. p. bohruzigued, bohedigou ruz. Van[netois] boruïcq. p. boruïgued.» ●(1752) PEll 71. Boc'h-ruz, Petit oiseau, dit communément en François Gorge-rouge.
●(1904) DBFV 27a. borùig, s. pl. ed, tr. «rouge-gorge (Gr.).» ●(1907) VBFV.bf 77a. bohig-ru, m., tr. «rouge-gorge.» ●(1911) SKRS II 57. Diviz divarben boc'h ruzik ar C'halvar (…) Rouge-gorge. E Kerne, peurliessa, e reer anezhan boruik ; hag e Treger, e vez lavaret richoden. Leoniz, e meur a garter, a lavar : ar boc'h ruz, pe ar boc'h ruzik hag e karteriou all : ar voc'h ruz. ●(1916) KZVr 184 - 10/09/16. Boc'hruz, pluriel –ed ; boc'hruzig (Léon), boc'hruig (Cornouaille), pluriel –ed : boc'hig-ru, tr. «rouge-gorge.» ●(1931) FHAB Kerzu 475. Den ne sello ouzin-me ken rouz ha ken dilufr eo va fluñv e keñver re va c’henderv ar boc’h-ruzig ha zoken e-keñver re ar beufig a zo liou an tan war e vruched, re ar pabor ha re an tignouz glas.
- boc'h-siviennboc'h-sivienn
f. (ichtyonymie) =
●(1876) TDE.BF 59a. Boc'h sivienn, s. f., tr. «A la lettre, joue de fraise. Poisson ayant quelque rapport avec la dorade ; il a une partie de la tête de la couleur lie de vin ou de fraise.»
- boc'hadboc'had
f. –où
(1) Gifle, soufflet.
●(c.1500) Cb 19a. auenat / alias bochat. g. buffe. ●(1612) Cnf 17a. hac à ro bochadou. ●(1633) Nom 24a. Pugnus, colaphus, alapa : soufflet, buffe, iouée : bochat, coüellat, gauedat, iauedat.
●(1659) SCger 112b. souflet, tr. «boc'hat.» ●132b. boc'hat, tr. «souflet.» ●(1688) MD II 37. Boc'hat, crachat, an affronchou grïez. ●(1732) GReg 879a. Souffet, coup dela main étenduë sur la joüe, tr. «boc'had. p. boc'hadou.» ●(1752) PEll 71. Bochat (lire : Boc'hat). Sing. Boc'haden, Soufflet, coup du dessus de la main.
●(1927) GERI.Ern 55. boc'had f., tr. «soufflet.»
(2) Reiñ, distagañ ur voc'had da ub. : donner une gifle, un soufflet à qqn.
●(1732) GReg 879a-b. Donner un souflet, tr. «Rei ur voc'had da ur re.»
●(1906) KPSA 207. lod all a zistag boc'hadou d'ezan.
- boc'hadennboc'hadenn
f. –où Soufflet.
●(1752) PEll 71. Bochat (lire : Boc'hat). Sing. Boc'haden, Soufflet, coup du dessus de la main.
- boc'hadennañ
- boc'hañ
- boc'hanboc'han
voir poc'han
- boc'hata
- boc'hataer
- boc'heg .1boc'heg .1
m. boc'heion Homme qui a des grosses joues.
●(1732) GReg 545a. Jouflu, uë, qui a des grosses jouës, tr. «boc'hecq. p. boc'héyen.»
- boc'heg .2boc'heg .2
voir bozheg
- boc'hek
- boc'hellegennboc'hellegenn
f. boc'helleged (ichtyonymie) Lutraire Lutraria lutraria.
●(1973) ICTB II p 243. R-103. (Primel-Tregastell) Lutraire bohellegenn, –ed.
- boc'herezhboc'herezh
m. Travail cochonné.
●(1870) FHB 281/157a. e kavom, e mesk moc'herez ha boc'herez an den labour gaer ha kempenn an Aotrou Doue.
- boc'het
- boc'hig-ruzboc'hig-ruz
voir boc'h-ruz
- boc'husboc'hus
adj. (en plt de tissu) Raide.
●(1916) KZVr 184 - 10/09/16. Boc'hus, tr. «peu maniable, raide.» ●An tamm danve-ze a zo boc'hus, Sainte-Tréfine, Besco.»