Recherche '"bouc'hañ"...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de bouc_han (1) à bouc_han (1) :

• bouc'hañ
  bouc'hañ

  v.

  I. V. intr.

  (1) Rester court, s'arrêter (en lisant).

  ●(1918) LZBt Gouere 34. Len a reas e skrid, en galleg, mes bouc'han res aliès, rak ar galleg zo dies da len evit bugale ar Gabon. ●(1927) GERI.Ern 60. bouc'ha, boc'ha(ñ) v. n., tr. «s'arrêter.» ●(1931) VALL 247b. T[régor] bouc'hañ, boc'hañ, tr. «devenir embarrassé.»

  (2) Se fâcher.

  ●(1927) GERI.Ern 60. bouc'ha, boc'ha(ñ) v. n., tr. «se fâcher.» ●(1931) VALL 289b. se fâcher, être froissé, peiné, tr. «bouc'ha.»

  II. V. tr. d.

  (1) Émousser.

  ●(1927) GERI.Ern 60. bouc'ha, boc'ha(ñ) v. a., tr. «émousser.»

  (2) Embarrasser.

  ●(1927) GERI.Ern 60. bouc'ha, boc'ha(ñ) v. a., tr. «embarrasser.» ●(1931) VALL 247b. T[régor] bouc'hañ, boc'hañ, tr. «rendre embarrassé.»

  (3) Blouser, duper, berner, tromper.

  ●(1934) MAAZ 86. pet kuéh éh onn bet mé é vouhein Marion Tralala. ●90. Deusto m'é ma er Meillouz tré dein-mé d'obér en erùen fourchek hag en Dralalaen d'obér er velin aùél, mé ou bouh-mé ha mé ou meuta-mé ken ne vleijant genein. ●(1939) RIBA 156. Digaréieu e glaskè hag e dennè d'é voéz ha d'hé zri hemenér aveit ou bohein. ●(1955) VBRU 176. e stage da gontañ din dre ar munut e zoare da vouc'hañ an adjudanted pa oa soudard yaouank.