Devri

Recherche 'boud...' : 40 mots trouvés

Page 1 : de boud-1 (1) à boudus (40) :
  • boud .1
    boud .1

    adj. & interj.

    I. Adj.

    (1) Bezañ boud gant ub. : être foutu, être à bout.

    (1964) ABRO 11. O welout e oa boud ganin. ●83. «Ma c'hell derc'hel da gerzhout evel ma ra e-pad ur pennadig c'hoazh», emezon, «e vezin boud gantañ.» ●(1965) VROG 32/49. Arabat d'an aotrou person goulenn netra ouzhpenn, rak boud e vefe ganin.

    (2) Bezañ boud d'ober udb. : ne pas réussir à faire qqc., être incapable de, impuissant à faire qqc.

    (1961) LLMM 88/320. Boud e vin, emezañ, da dizhout an Holland hep skoazell un nadoz-vor. ●(1964) ABRO 125. Hogen boud e voent d'he morañ.

    (3) Bezañ boud gant al labour : débordé de travail.

    (1957) ADBr lxiv 4/449. (An Ospital-Kammfroud) Être «débordé» par son travail, «noyé» : Boud emaon gand va labour.

    (4) Lakaat ub. boud : mettre en échec, mettre à quia.

    (1909) FHAB Du 345. Gant ar c'hoariou gwella e veze lakeat boùt.

    (5) Chom boud : rester court (dans un discours, etc.).

    (1981) ANTR 98-99. A-raog ober e bask kenta e tle peb bugel gouzoud e gatekiz, dindan eñvor (…) Arabad chom boud re aliez. Sur eur da veza korbelled.

    (6) Chom boud war udb. : rester sec.

    (1985) AMRZ 130-131. Ar verbou-ze, gand or galleg saout, a oa diêz daoneet da zisplega. Plegou ken luziet o-doa ma chomem boud warno.

    II. Interj. (jeu) Exclammation quand on passe son tour.

    (1957) ADBr lxiv 4/448. (An Ospital-Kammfroud) Boud ! Exclamation ; quand un joueur de cartes ne peut jouer, faute de posséder une carte convenable, il déclare : boud ! ou boud on.

  • boud .2
    boud .2

    adj. (Son) grave, sourd.

    (1967) KNDR 114. Tavet beogadennou boud an tarv.

  • boud .3
    boud .3

    m. Bruit sourd et confus, bourdonnement.

    (1499) Ca 24b. b. Jnde bombus / bi. b. bont. ●(c.1500) Cb 28a. Inde bombus / bi. b. bont.

    (1847) FVR 125. boud ho c'hirri mesket gant fringol ho ho mouesiou. ●(1872) ROU 76b. Bourdonnement, tr. «Boud.» ●Bruit sourd et confus, tr. «boud

    (1927) GERI.Ern 60. boud m., tr. «Bourdonnement, bruit sourd.»

  • boud .4
    boud .4

    m. –où

    (1) Être, individu.

    (1931) VALL 278b. Être, subs. (un) être, tr. «boud

    (2) Être, existence.

    (1931) VALL 278b. l'être et le non-être, tr. «ar boud hag an divoud.»

  • boudadeg
    boudadeg

    f. -où Bourdonnement.

    (1962) EGRH I 17. boudadeg f. -où, tr. « bourdonnement. »

  • boudadenn
    boudadenn

    f. –où (Un) bruit confus.

    (1870) FHB 279/155a. ar boudadennou skiltruz ha skrijus-ze.

  • boudadouf
    boudadouf

    interj. Onomatopée qui imite le bruit d'une chute de choses.

    (1935) BREI 426/2b. Boudadouf ! Ar c'harr war e c'henou hag ar patatez a-bembouell d'an ôd….

  • boudal
    boudal

    v.

    I. V. intr.

    A. Produire un bruit sourd et confus.

    (1) Bourdonner.

    (1464) Cms (d’après DEBm 233). boudal. ●(1499) Ca 24b. Bondal. g. bondier. ●(c.1500) Cb 28a. Bondal. g. bondier. ●(1521) Cc [boudal]. Boudal. g. bondier. ●(1633) Nom 212a. Buccina : cornet : corn da boudal.

    (1659) SCger 16a. bourdonner, tr. «boudal.» ●133a. boudal, tr. «corner.» ●(c.1718) CHal.ms i. bourdonner, tr. «bondal, cornal.»

    (1872) ROU 76b. Bruit sourd et confus, tr. «boud ; d'où boudal (comme une batteuse).»

    (1904) DBFV 26b. bondal, v. n. tr. «bourdonner (Ch. ms.).» ●(1927) GERI.Ern 60. boudal v. n., tr. «bourdonner, murmurer, corner, tinter.»

    (2) (en plt d'un insecte) Bourdonner.

    (1732) GReg 4b. Faire du bruit comme les Abeilles, tr. «Boudal. pr. boudet.» ●110a. Bourdonner, faire un bruit sourd comme les bourdons, tr. «Boudal. pr. boudet

    (1876) TDE.BF 65a. Boudal, v. n., tr. «Bourdonner comme mouches.»

    (1906) SAQ-Jezegou I ix. klevet e vije bet eur gellienen o voudal dre an iliz. ●(1915) HBPR 53. eur gellienen o voudal dre an iliz.

    (3) Beugler.

    (1909) BROU 206. (Eusa) Boudal, tr. «beugler.»

    (4) =

    (1936) PRBD 157. komzou an Aotrou person a voude en he fenn.

    (5) Corner, bourdonner.

    (1659) SCger 32a. les oreilles cornent, tr. «boudal a ra an diouscoarn.» ●(c.1718) CHal.ms i. corner, les oreilles me cornent, tr. «boudal ara men discouarn' din.»

    (1876) TDE.BF 65a. Boudal, v. n., tr. «tinter ou corner, en parlant des oreilles.»

    (1923) KNOL 52. E ziskouarn a voude.

    (6) (en plt du vent) Mugir.

    (1906) KPSA 11. An avel (...) o voudal dindan kroummen ar c'hoajou braz. ●(1909) KTLR 74. An douar oa goloet a erc'h, an avel a voude, ien oa.

    ►par méton.

    (1904) SKRS I 39-40. An avel ken diroll a c'houez / Ma klever an nor o strakal / hag ar siminal o voudal.

    (7) (musique) Bourdonner, produire le son du bourdon de biniou.

    (1939) RIBA 98. Boudal ha skuermal e hra er binieu geton, édan é gazal.

    (8) (en plt d'un projectile) Vrombir.

    (1867) MGK 83. hag enn dro d'am diskouarn / E klevan ann tennou, bolodou o voudal.

    (9) Bougonner.

    (1876) TDE.BF 65a. Boudal, v. n., tr. «Par extension, il a le sens de parler entre ses dents, en signe de mécontentement.»

    B. Loc. verb. Da voudal =

    (1975) UVUD 137. (Plougerne) martehe 'm ije bet ranket mont kuit adarre dac'h an noz. O ! da voudal ! (…) Da voudal ! oan ket deut !●163. Setu me lavare : – Da voudal, ia, me ne din ket.

    II. V. tr. d. (musique) Boudal un ton : bourdonner un air.

    (1909) KTLR 205. Etre he muzellou e lakeaz eur bigorn guen hag ec'h en em lakeaz da voudal eun ton douz, douz.

    III. Boudal ar c'hwil gant ub. : voir c'hwil.

  • boudañ
    boudañ

    v. intr. Tomber en panne.

    (1942) FHAB Gwengolo/Here 199b. Arabat teurel eur vendosenn en he fez ebarz, bouda rafe an dournerez.

  • Boudedeo / Boudedev & boudedeo / boudedev
    Boudedeo / Boudedev & boudedeo / boudedev

    m. –ed

    I.

    (1) Le juif errant.

    (1732) GReg 364b. Le Juif errant, tr. «Ar Boudedéau

    (1876) TDE.BF 813. Ar boudedeo a valeo / Endra vezo daou zen beo. ●(1896) GMB 326. petit Trég[uier] Boudedî.

    (1927) GERI.Ern 60. boudedeo m., tr. «Juif-errant.» ●(1982) PBLS 53. (Sant-Servez-Kallag) Boudedeo, tr. «le Juif Errant.»

    (2) Homme fort, costaud.

    (1982) PBLS 53. (Sant-Servez-Kallag) Boudedeo, tr. «le mot sert aussi à désigner quelqu'un de costaud.»

    (3) Homme qui n'aime pas rester à la maison.

    (1732) GReg 364b. Un homme errant qu'on ne trouve jamais chez lui, tr. «Ur boudedéau. p. boudedéved

    (1927) GERI.Ern 60. boudedeo m., tr. «celui qui n'aime pas rester à la maison.»

    II. Kozh evel Boudedeo : très vieux, ancien.

    (1954) VAZA 34 (T) *Jarl Priel. Ken kozh ha Boudedeo e tlee bezañ ar paour-se.

  • boudegezh
    boudegezh

    f. (philosophie & théologie) Qualité d’un être qui possède la raison et le principe de son existence propre.

    (1744) L'Arm 417b. Asséité, tr. «Boudiguiah ou Bédiguiah, a nehou é huénan.»

  • boudel
    boudel

    adj.

    (1) Ontique, ontologique, relatif à l’ontologie.

    (1931) VALL . Ontologique, tr. «boudel

    (2) Entitatif, essentiel.

    (1962) EGRH I 17. boudel a., tr. « plutôt entitatif, essentiel (hervez M. Glanndour). »

  • boudelezh
    boudelezh

    f. (philosphie) Essence, entité.

    (1962) EGRH I 17. boudelezh f., tr. « (philosophie), essence, entité (hervez M. Glanndour). »

  • boudellañ
    boudellañ

    v. intr. =

    (1984) HYZH 154-155/85. boudellañ : trenkañ. Ne boudelle ket ar gwad.

  • boudenn
    boudenn

    f. –où (agriculture) Meule (de paille).

    (1939) WDAP 3/191. Boudenn, ano gwregel, liester : Boudennou. Gwrac'hell. Skouer : Emañ ar paotrig o teurel horzennou–ed diwar ar voudenn. (Speied.)

  • boudennad
    boudennad

    f. –où Coup donné du revers.

    (1957) ADBr lxiv 4/449. (An Ospital-Kammfroud) Boudennad : n. f. (s'emploie rarement au pluriel). – Un revers de manche ; skoi eur voudennad gantañ (...) paket am-eus eur voudennad war va skouarn ken na voude va 'fenn !

  • bouder
    bouder

    m. –ion Mauvais orateur, qui reste court dans ses discours.

    (1962) EGRH I 17. bouder m. -ien, tr. « qui parle sans suite, d’une manière fatigante, comme en bourdonnant. » ●(1990) TTRK 141. An Aotrou Person ne oa tamm ebet ur prezeger helavar, «ur bouder» a lavared alies diwar e benn.

  • bouderez .1
    bouderez .1

    f. –ed (entomologie) Bourdon.

    (1633) Nom 48a. Vespa : guespe, bourdon : guespen, bouderes. ●48a-b. Fucus, fur : bourdon, mouche, guespe : bouderes, quelyenez bras.

  • bouderez .2
    bouderez .2

    f. = (?) Sirène (?).

    (1923) FHAB Gouere 264. Eun taol bouderez, hag an trên da jomm a zav...

  • bouderezh
    bouderezh

    m. –ioù Bourdonnement.

    (1633) Nom 258b. Aurium fibilus, tinnitus : le tintement des oreilles, ou cornement des oreilles : an tintamant ves an diuscouarn, an bouderez ves an diuscouarn.

    (1659) SCger 118a. tintement des oreilles, tr. «bouderez an diouscoarn.» ●133a. bouderez, tr. «bruit des oreilles.» ●(1732) GReg 110a. Bourdonnement, bruit des mouches, & des hommes qui murmurent sourdement, tr. «Boudérez. p. bouderezou.» ●Bourdonnement d'oreilles, tr. «Boudérez an divscoüarn.»

    (1924) CBOU 2/27. e klever bouderez eun neiziad gwesped. ●(1927) GERI.Ern 60. bouderez m., tr. «Bourdonnement, bruit sourd.»

  • bouderig
    bouderig

    m. –ed (ornithologie) Huppe.

    (1499) Ca 24b. Bouderic. g. huppe vng oisel.

  • boudet
    boudet

    adj. (au jeu de domino) Qui ne peut plus jouer.

    (1990) MARV II 15. (Gwiseni) «Boudet», eme Gatell.

  • boudienniñ
    boudienniñ

    v. intr.

    (1) Produire un bruit sourd et confus.

    (1659) SCger 16a. bourdonner, tr. «boudienni

    (1924) LZMR 13. Ar siminal a voudiennas. ●15. An avel a voudienne en eur zont en diabarz.

    (2) (en plt des oreilles) Bourdonner.

    (1846) DGG 184. ma voudienno diouscouarn quement ini a glêvo parlant a guement-ma. ●(1866) HSH 69. ma voudienno scouarn quement hini a glevo coms eus a guement-mà.

  • boudig
    boudig

    f./m. –ed

    (1) F. Fée.

    (1732) GReg 402a. Fée, nom honête de sorcières, ou enchanteresse, tr. «boudicq. p. boudigued

    (1821) GON 48a. Boudik, s. f. C'est un des noms que l'on donne aux fées, aux sorcières, aux enchanteresses. Pl. boudiged. Lavared eüz din é oa gwélet boudiged aman, on m'a dit qu'on avait vu des fées ou des sorcières ici. ●(1869) TDE.FB 393b. Fée, tr. «boudik, f. pl. boudiged.» ●Lieu habité par les fées, tr. «ti ar boudiged.» ●(1876) TDE.BF 65a. boudik, s. f., tr. «Sorcière, fée. pl. boudiged (boudig-ed).»

    (1910) MBJL 22. Kavet an eus ar strobineller eno ar voudig Gwibiana. ●(1927) GERI.Ern 60. boudig f., tr. «Fée, sorcière.» ●(1951) LLMM 28/12. Grit tri goulenn, a-raok hanternoz, hag e vezint sevenet. Me a zo ur voudig koant kuzhet dindan stumm ar gorkerez.

    (2) M. Sorcier.

    (1869) TDE.FB 834a. Sorcier, tr. «Boudik, m. pl. ed

  • boudinell
    boudinell

    f.

    (1) Tintouin, acouphène.

    (1867) FHB 122/143b. Eur voudinel a ioa en he benn. ●(1872) ROU 76b. Bourdonnement, tr. «boudinell.» ●(1874) FHB 507/290b. e santen eun doare boudinel em scouarn deou. ●(1890) MOA 147b. Bourdonnement, Tintement dans l'oreille, tr. «boudinell, f.»

    (2) Bourdonnement.

    (18--) SAQ II 172. eur strollad fubu a zo ganthan eur voudinel sklintin.

    (1909) FHAB Ebrel 113. lakat a reont [ar c'hleier] an douar da dregerni hag eur voudinell spontus da sevel pa skojont peb a daol evit saludi ar Pab. ●(1931) VALL 77a. Bourdonnement, tr. «boudinell m.» ●(1976) LLMM 175/115. A-greiz-holl, e savas ur voudinell e-touez an dud hag e redas an holl etrezek an ti-kêr.

  • boudinellañ / boudinellat
    boudinellañ / boudinellat

    v.

    I. V. intr.

    (1) Bourdonner, tinter.

    (1872) ROU 76b. Bourdonner, tr. «boudinella.» ●(1876) TDE.BF 65a. Boudinella, v. n., tr. «Tinter, parlant des oreilles.» ●(1878) EKG II 53. va fenn a voudinelle.

    (2) (en plt de paroles, etc.) =

    (1866) FHB 56/29a. mil ha mil dra a zeue da voudinellat en dro d'he speret. ●(1889) SFA 26. mouez ar grusifi a gleve atao o voudinella enn he skouarn.

    (1905) IVLD 117. komzou al leanez ne reant nemet boudinella e penn Fransez. ●(1911) BUAZperrot 150. soniou divalo da voudinellat en he diskouarn. ●(1915) MMED 74. ho komzou a joume da voudinella em fenn.

    (3) Boudinellañ gant = (?).

    (1926) FHAB Here 372. pep unan a yeas da glask e lojeiz, e ziskouarn o voudinella gant an traou kaer en devoa klevet.

    II. V. tr. d. Assommer, étourdir.

    (1909) NOAR 49. Boudinellet e oa bet hepken gant an taoliou, ha glazet e meur a dachen.

  • boudinellat
    boudinellat

    voir boudinellañ

  • boudinellerezh
    boudinellerezh

    m. Bourdonnement.

    (1931) VALL 77a. Bourdonnement, tr. «boudinellerez m.»

  • boudinellet
    boudinellet

    adj. Abasourdi.

    (1890) MOA 99b. Etourdi par le bruit, tr. «boudinellet he ziskouarn.»

  • boudinellus
    boudinellus

    adj. Bourdonnant.

    (1931) VALL 76b-77a. Bourdonnant, tr. «boudinellus.» ●(1962) EGRH I 17. boudinellus a., tr. « assourdissant, qui fait bourdonner les oreilles. »

  • boudist
    boudist

    m. –ed (religion) Bouddhiste.

    (1935) BREI 401/4d. ar voudisted eo tristoc'h c'hoaz o stad. ●(1940) LZBl Gouere/Eost 331. Er familhou boudisted.

  • boudoniel
    boudoniel

    adj. Ontologique.

    (1962) EGRH I 17. boudoniel a., tr. « ontologique. »

  • boudoniezh
    boudoniezh

    f. Ontologie.

    (1931) VALL 513a. Ontologie, tr. «boudoniez f.»

  • boudoniezhel
    boudoniezhel

    adj. Ontologique.

    (1931) VALL 513a. Ontologique, tr. «boudoniezel

  • boudoudouf
    boudoudouf

    interj. Onomatopée qui imite le bruit d'une chute.

    (1925) FHAB Meurzh 95. Eul lamm e-traon diwar ar c'hleuz ha... boudoudouf ! setu hor Fanchig er fontigell betek e ziougroazel... ●(1932) BSTR 37. A benn daou pe dri-c'hant pas, boudoudouf ! Hag e kouezont, var panerou ha kasedou frouez, lakeat gant eur marc'hadour dirag e di. ●(1935) BREI 399/2b. boudoudouf..., ha me o koueza evel eur freilh.

  • boudoudoum
    boudoudoum

    interj.

    (1) Onomatopée qui imite le bruit d'une chute.

    (1908) FHAB Gwengolo 270. Boudoudoum ! ha setu Fanch var gorn ar billik.

    (2) Onomatopée qui imite le bruit du tonnerre.

    (1958) BRUD 5/39. Kerkent er zolier : boudoudoum... boudoudoum... trouz ar gurun o krozal.

  • boudouilhenn
    boudouilhenn

    f. –ed Grosse personne.

    (1983) PABE 63. (Berrien) boudouilhenn, tr. «personne replète, rondouillarde.»

  • boudoupenn
    boudoupenn

    f. –ed Femme corpulente.

    (1922) FHAB Du 343. ar voudoupenn deo a hostizez eus Bodilio. ●(1931) VALL 156b. Femme corpulente, tr. «boudoupenn fam.»

  • boudous
    boudous

    m. –où (cuisine) Marmitte, chaudron.

    (1941) FHAB Gwengolo/Here 89a. (Tregon ha tro-dro) Boudous = m. eur jidourenn pe pod-houarn.

  • boudus
    boudus

    adj. Bourdonnant.

    (1931) VALL 76b-77a. Bourdonnant, tr. «boudus

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...