Recherche 'brañskellat...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de branskellat (1) à branskellat (1) :

• brañskellat
  brañskellat

  v.

  I. V. intr.

  (1) Être agité (par le vent, etc.).

  ●(1866) LZBt Gwengolo 178. Ann avel a c'houeze gant kounar ; hon tinel a vranskelle, ha sao-taol a ie evit fraillan. ●(1869) SAG 298. ne vele ket brankou ar guez o vranzkellat. ●(1877) EKG I 99. Ar bagou a horjelle hag a vranskelle. ●222-223. goude beza lavaret d'an oll sonjal e viche o vranskellat var he vak epad ma vichent-hi oc'h ober fest e ti ar Prat.

  ●(1903) MBJJ 68. daoust d'an daul da vranskellat gant al lestr. ●(1908) PIGO II 142. Ar jendarm a vranskellas 'vel eur ween troc'het rez d'he zroad hag a goueas hed-a-hed e gorf. ●(1920) FHAB C'hwevrer 242. Eur vran goz hag a vije 'pad an deiz o vranskellat (…) e beg eur wezenn ivin sec'h.

  (2) Se balancer.

  ●(1878) EKG II 157. ar c'hrouadur (…) a ioa dinec'h o vranskellat var an draf.

  (3) Tituber.

  ●(1912) MMKE 166. Marian ne vranskel ket ha hi evet ouspen. ●(1914) PCUG 5. Pôtr al lizero eo ! branskellat 'ra c'hoaz ! ah ! fe, graêt en eus eur chupennad !

  (4) sens fig. Osciller.

  ●(1911) BOBL 04 mars 323/2c. Ar c'hilo (…) a vranskel ama etre 11 ha 13 gwennek.

  II. V. tr. d. Balancer.

  ●(1927) GERI.Ern 65. branskellat v. a., tr. «balancer.»