Recherche 'brabañs...' : 10 mots trouvés

Page 1 : de brabans (1) à brabansus (10) :

• brabañs
  brabañs

  m. –où

  (1) Vantardise.

  ●(1837) GET 14. balc'h ha leun a vrabanç. ●(1867) MGK 132. Ma teui kaloun, skiant d'he fried, / E-leac'h brabans, lorc'h ha fouge. ●(1870) FHB 270/70a. Kementse a lakeas kement a fouge hag a vrabans enha. ●(1876) TDE.BF 69b. Brabañs, s. m., tr. «Forfanterie.» ●(1889) ISV 481. da veza discaret evelse fouge ha brabans ar barier faeüs.

  ●(1927) GERI.Ern 64. brabañs m. pl. ou, tr. «Forfanterie, fanfaronnade, plaisanterie, impertinence.»

  (2) Taol-brabañs : fanfaronnade, forfanterie.

  ●(1877) EKG I 307. eun taol brabans great gand tud ha ne c'houient ket petra a reant.

• brabañsal / brabañsat / brabañsiñ
  brabañsal / brabañsat / brabañsiñ

  v.

  (1) V. intr. Fanfaronner.

  ●(1659) SCger 133b. brabanci, tr. «brauer, se vanter.»

  ●(1838) CGK 33. Va mab Branbançal a ret. ●(1872) ROU 106b. Triompher (par vanité), tr. «brabansal.» ●(1876) TDE.BF 69b. Brabañsal, v. n., tr. «Se vanter, faire le fanfaron.»

  ●(1927) GERI.Ern 64. brabañsal v. n., tr. «se vanter.»

  (2) V. pron. réfl. En em vrabañsal : se vanter.

  ●(1838) CGK 4. Divoal mad da nem vrabançal eus madélés ar merc'het.

  ●(1911) BUAZperrot 274. atô oc'h en em vrabansat.

• brabañsat
  brabañsat

  voir brabañsal

• brabañser .1
  brabañser .1

  adj. Fanfaron, vantard.

  ●(1867) MGK 47. meur a zen brabanser. ●90. ann tiek brabanser.

  ●(1924) BILZbubr 43-44/1034. Bilzig, c'houi en goar ervad, ne oa na birbilher, na brabanser. ●(1961) LLMM 88/308. ur brabañser a baeron troet gant an orbidoù.

• brabañser .2
  brabañser .2

  m. –ion Fanfaron, vantard.

  ●(1838-1866) PRO.tj 177. Tadic-Coz ar Brabancer. ●(1870) FHB 270/70a. pebez brabanser oa Ali. ●(1872) ROU 107a. Vantard, tr. «Brabanseur.» ●(1876) TDE.BF 69b. Brabañser, s. m., tr. «Fanfaron, railleur.»

  ●(1905) BOBL 22 avril 31/2c. Pebeuz brabanser, pebeuz c'hwizigel ! ●(1923) KNOL 274. Gwelit pebeuz brabanser eo va breur bihan. ●(1924) BILZbubr 41/950. Eur brabanser ! a vêas ar maout. ●(1963) LLMM 99/268. gwelloc’h e veze gantañ glebiañ e vourennoù brabañser gant rom gwenn.

• brabañserezh
  brabañserezh

  m.

  (1) Fanfaronnade(s).

  ●(17--) FG II 24. Læz d'ha brabanceres.

  ●(1878) EKG II 296. dre eur brabanserez diskiant.

  ●(1925) FHAB Meurzh 102. kalz a dud yaouank ha, hep beza fall, a glask, dre vrabanserez, bresa lezennou Doue.

  (2) Ober brabañserezh : fanfaronner.

  ●(1872) ROU 106b. Triompher (par vanité), tr. «ober brabanserez.» ●(1877) EKG I 118. o klevet ho c'hamarad oc'h ober brabañserez.

  ●(1907) FHAB Kerzu 302. dre glevet anezo oc'h ober o brabanserez.

  (3) Ober brabañserezh war-benn ub. =

  ●(1847) MDM 22. Kals a vrabanserez a rear var benn an dud divar ar meaz.

• brabañsiñ .1
  brabañsiñ .1

  v. Railler, badiner, se moquer (de).

  ●(1927) GERI.Ern 64. brabañsi v. n. et a., tr. «railler, badiner, se moquer (de).»

• brabañsiñ .2
  brabañsiñ .2

  voir brabañsal

• brabañson
  brabañson

  adj. Fanfaron.

  ●(1557) B I 745. Pe a lech ez duet huy ytron / Gant hoz contenancc brabanczon, tr. «D'où venez-vous, madame, avec votre mine fanfaronne ?»

• brabañsus
  brabañsus

  adj. Fanfaron.

  ●(1931) VALL 294b. fanfaron adj., tr. «brabañsus.»