Recherche '"brec'hata"...' : 5 mots trouvés
Page 1 : de brec_hata (1) à brec_hataezh (5) :- brec'hata
- brec'hataatbrec'hataat
v.
(1) V. tr. d. Prendre (qqn) dans ses bras, l'embrasser, étreindre.
●(1732) GReg 331b. Embrasser, serrer de ses bras, tr. «Van[netois] brehatât»
●(1825) COSp 188. pehani er bréhatas hac er boquas. ●(1831) RDU 185. é zihue-vréh digueor eit hun bréhatat. ●(1854) PSA II 341. aveit bréhatat en ol dud. ●(1856) GRD 358. Ean hou prehattou guet caranté.
●(1904) DBFV 31a. bréhatat, tr. «embrasser.» ●(1927) GERI.Ern 66. brec'hatat V[annetais] v. a., tr. «serrer dans ses bras.»
(2) V. pron. réci. En em vrec'hataat : s'embrasser.
●(1839) BESquil 425. ha goudé ou dout hum vréhatteit, ind hum separas.
●(1913) HIVR 59. chetu ind doh hum vréhatat èl bredér.
- brec'hatadbrec'hatad
m. –où Étreinte.
●(1996) CRYK 188. Ha reit neus d'añ ur brec'hatad, tr. «Elle lui a donné une embrassade.»
- brec'hataerezh
- brec'hataezhbrec'hataezh
v.
(1) V. tr. d. Étreindre.
●(1744) L'Arm 5a. Accoler, tr. «Bréhataeh ou Bréhatein.»
●(1878) BAY 10. eañ ha préhattei.
●(1904) DBFV 31a. bréhateah, bréhatein, tr. «embrasser.»
(2) V. pron. réci. En em vrec'hataezh : s'étreindre.
●(c.1785) VO 155. Bet oemb èl-ce un hærrad doh hum vrehataeh. ●(17--) TE 61. ha bet oènt peèl doh hum vreheateah.