Recherche 'brete...' : 1 mots trouvés
Page 1 : de brete (1) à brete (1) :- bretebrete
m.
(1) Discussion violente, dispute.
●(1867) FHB 144/315a. Sevel a reas breta etrezho o clasc gouzout piou en divije ar chapeled-ze. ●(1868) FHB 185/225a. Bep bloaz, e Pariz, e vez laket breta etre ar vugale savet er scoliou. ●(1872) ROU 81b. discussion, tr. «Breta.» ●On discutera, tr. «breta a vezo.» ●(1880) SAB 177. Debat, breta, prossez etre ar paour ac ar Farizianet.
(2) Mêlée, lutte, échauffourée.
●(1866) FHB 81/227a. Tri anezho en em lakeas, en eur c'hoari, da hija ar vaguig vian, kement ma troas var he guinou. Eno neuze e savas breta. Mescam a glaske en em zacha dioc'h Tanguy pehini a zalc'he crog mad enhan, hag e ruiljont ho daou er mor. ●(1869) FHB 206/399a. Neuze e savas breta eno gant ar forbaned.
●(1927) GERI.Ern 69. brete m., tr. «Mêlée, choc, batterie, échauffourée.»
(3) Bezañ e brete ouzh ub. : être en conflit avec qqn.
●(1909) FHAB Ebrel 124. Ma n'eman ket dalc'h mad e brezel ous Yvonig ar Rûn, eman kouls lavaret bemdez e bretté ous unan benag eus e vevellien.