Recherche 'brich...' : 8 mots trouvés
Page 1 : de brich (1) à brichinerezh (8) :- brichbrich
f. –où
I. Banc.
●(c.1718) CHal.ms iv. Tabouret, tr. «brich' ur vrich' scabeu, tabouret, a sarz[eau] brichet.»
●(1904) DBFV 32b. brich, f., tr. «escabeau (Ch. ms.).» ●(1905) LZBg Meurzh 61. Na berch, na kadoér. ●(1919) DBFVsup 10a. brech, berch, brich, m., tr. «escabeau.» ●(1931) FEZO 3. Etalti, ar un (lire : ur) vrich izel, ur plahig vihan é sellet doh hé memé. ●(1939) RIBA 74. Hep seùel diar ou bricheu. ●(1942) DHKN 103. brich er paotr-kar.
II. par ext.
(1) Brich turgn : banc de tour.
●(1919) DBFVsup 78. brech turn, tr. «banc du tour.»
(2) Brich voser : billot de boucher.
●(1935) DIHU 285/235. hui en dioèdo ar ur vrich-bosér.
►absol.
●(1940) DIHU 346/51. Diskar e hrér el lon ar er vrich. Job e bar é oug, e glask er oahien mat, ha bresk, hé zrouh get beg é goutel-dag.
(3) Brich bugad : trépied de cuvier.
●(1919) DBFVsup 10a. brech bugad, tr. «trépied du cuvier.»
- brichedbriched
m. –où Tabouret.
●(c.1718) CHal.ms i. escabeau, tr. «scabeu scabel, brich' ur vrich' a sarz[eau]. brechet.» ●(c.1718) CHal.ms iv. Tabouret, tr. «brich' ur vrich' scabeu, tabouret, a sarz[eau] brichet.» ●(1723) CHal 24. Bassette, ou bréchette, tr. «escabeau, tabouret, placet.»
●(1904) DBFV 30b. brechet, m. pl. eu, tr. «escabeau, tabouret.»
- brichin .1brichin .1
adj.
(1) Sot, niais, benêt.
●(1905) KANngalon Eost 462. Ne ket mad beza brichin nag aboubal. ●(1917) KZVr 225 - 24/06/17. Brichin, tr. «folâtre, volage, Bas-Léon, Loeiz ar Floc'h.» ●(1927) GERI.Ern 70. brichin adj., tr. «Bénêt, niais, sot.» ●(1942) VALLsup 20a. Benêt, tr. «brichin (et folâtre).» ●(1958) BLBR 113/12. eur brichin a zen.
(2) Folâtre.
●(1927) GERI.Ern 70. brichin adj., tr. «folâtre.»
- brichin .2brichin .2
m.
(1) Sot, niais, benêt.
●(1868) FHB 153/387a. piou eo ar penn sot, piou eo ar brichin, ar rumer a zo bet divez aoualc'h evit henvel dour a vuhez eun dour, enn (lire : eun) eva a zo dalc'h-mad oc'h he heul ar boan, ar c'hlenved (…) ? ●(1870) FHB 280/149a. Kaoze eta, brichin, hag hast affo.
●(1908) FHAB Gwengolo 268. hon tri vrichin. ●(1927) GERI.Ern 70. brichin m., tr. «Bénêt, niais, sot.» ●(1927) TSPY 49. n'out nemed eur brichin. ●(1950) KROB 26-27/19. Rei va merc'h d'ar brichin-ze ! ●(1984) HYZH 154-155/85. brichin : konter kaozioù. Hennezh oa ur sakre brichin.
(2) Folâtre.
●(1927) GERI.Ern 70. brichin m., tr. «folâtre.»
(3) Ober e vrichin : faire son fou.
●(1958) BRUD 4/56. oh ober o brichin.
- brichinañ / brichinat
- brichinatbrichinat
voir brichinañ
- brichineg
- brichinerezh