Devri

Recherche 'buz...' : 12 mots trouvés

Page 1 : de buz (1) à buzubuilh-buzubul (12) :
  • buz
    buz

    m. Gain, profit. cf. beuz .1

    (1732) GReg 759a. Profit, gain, tr. «ãls. budd

    (1962) BAHE 33/58. Buz ha buhez dezhi ha d'he labour !

  • buzard
    buzard

    m. (ornithologie) Busard.

    (1633) Nom 37b. Buteo : buizart : busart.

  • buzhug
    buzhug

    coll.

    I. (zoologie)

    A. Lombrics.

    (1659) SCger 134b. buzuguen, pl. buzuc, tr. «achée.»

    (1896) GMB 430. pet[it] tréc[orois] muzuk et buzuk vers de terre.

    (1982) PPBA 25. (Argol) «vers de terre», burug.

    B. (ornithologie)

    (1) Born-buzhug : rouge-gorge.

    (1920) FHAB C'hwevrer 241. Ar born-buzug, darn a lavar ar voc'h-ruzig : le rouge-gorge. ●(1962) TDBP II 55. Eur born-buzug, tr. «un rouge-gorge (P[lou]m[a]g[oar].)»

    (2) Bran-vuzhug : rouge-gorge.

    (1931) GWAL 136-137/424. (Pluzuned) Bran-buzug (bran-vuzug) : boc'h-ruzig (gg. Liester brini-buzug).

    II. plais. ou péjor.

    (1) Troc’her buzhug : surnom des paysans.

    (1872) GAM 80. Mab eun Trouc’her buzuk.

    (1907) KANngalon Du 549. unan euz ar rimadellou a oar lavaret avechou an trouc’herien buzug da stanka ho ginou da baotred ker. ●(1908) KMAF 50. N’eus ket warnon tres eun troc’her-buzug. ●(1915) HBPR 190. daouarn eun troc’her buzug.

    (2) Paotred buzhug : surnom de certains pêcheurs à Audierne.

    (1984) ARVA I LXIX. A Audierne, les gars de Poulgoazec, pêcheurs saisonniers aux filets, se considèrent plus ou moins explicitement comme des marins d'une essence différente. Ils désignent ironiquement les ligneurs de la rive droite du nom de paotred burug, qui illustre bien le caractère mesquin attribué à leur activité.

    III.

    (1) Troc'hañ buzhug : être cultivateur.

    (1879) BMN 246 A.-M. Drezen. Eur paour keaz paizantez ne zeblante beza ganet nemed evit trouc'ha buzug.

    (1921) PGAZ 38 (L) F. Moan. Me a zo guelloc'h ganên chom da drouc'ha buzug eged mont da veleg ! ●(1936) VKST Meurzh 56 * Petromik. Echu eo e gonje gant Laouik. En em lakaet eo adarre da droc'ha buzug. ●(1936) FHAB Du 414. Loiz ar Blenveg, en deus lavaret d'in n'eus nemet genaoueien hag a jomfe hiviziken da drouc'ha buzug. ●(1939) KTMT 14 (Li) *Brogarour. Gwelloc'h e kav, eun tamm mat, mont da vezineta pe da besketa eget chom, da duriat douar, da drouc'ha buzug. ●(1995) PTEZ 67 (K-Plougastell-Daoulaz) *Lan Rozmoal. ‘lare va zad d’e vab kosa ne felle ket deañ chemeur da drehi buzug.

    (2) Troc’hañ buzhug : discuter pendant longtemps.

    (1978) EMGI 27 (T) E. ar Barzhig. Troc’hañ a rejomp buzhug ur pennad mat en-dro d’am menoz.

    (3) (Lugut, divalav) evel ur vuzhugenn : très lent.

    (1931) VALL 422. Très lent, tr. F. Vallée «lugut (divalo T[régor]) evel eur vuzugenn

    (4) Cheñch dour war ar buzhug : voir dour.

  • buzhugenn
    buzhugenn

    f. buzhuged, buzhug (zoologie)

    (1) Lombric.

    (1499) Ca 29a. Buzuguenn. g. bugue. l. hec buga / ge. ●(c.1500) Cb 32a. Buzuguenn. g. bugue ver de terre. l. hec buga / ge. ●(1521) Cc [buzuguen]. Buzuguen. gal. ver de terre l. hec buga ge. ●(1633) Nom 50b. Lubricus : ver de terre : preuf douar, buzuguen.

    (1659) SCger 134b. buzuguen, pl. buzuc, tr. «achée.» ●(1744) L'Arm 6b. Achée, tr. «Buhigenn.. pl, guétt. f.»

    (1867) MGK 93. N'en deuz hed he vuez trouc'het diou vuzugen.

    (1904) DBFV 34b. buhigen, f. pl. buhiged, buhug, tr. «achée, vers de terre.» ●(1983) PABE 63. (Berrien) buzugenn, tr. «lombric.»

    (2) sens fig. (en plt de qqn) Traînard, limace, personne sans énergie, amorphe.

    (1943) SAV 29/19. hag-heñ he deus peurc'hraet ar goz vuzugenn-se va zamm pitrouilhez !... ●(1983) PABE 63. (Berrien) buzugenn, tr. «sens figuré : trainard (sic), amorphe.»

    (3) local. Arénicoles.

    (1850) HHO 70. bugues de mer (Bihuegued de nos ilois, Arenicole des pêcheurs, Lam., Lumbricus marinus, L.).

    (1904) DBFV 34b. à Houat, biùeged, tr. «arénicoles, vers de sable.»

  • buzhugennañ / buzhugennat / buzhugenniñ
    buzhugennañ / buzhugennat / buzhugenniñ

    v.

    I. V. intr.

    (1) Avancer en rampant comme un ver de terre.

    (1974) SKVT III 133. Burugenniñ a rae, ar muiañ ma c'helle, plantañ tro en e gorf.

    (2) Aller, travailler lentement, lambiner.

    (1909) FHAB Here 301. ar skrivanier (...) a jomo ive tachadou da vuzugennat pell hag hir. ●(1931) VALL 416a. Lambiner, tr. «buzugenni T[régor].» ●(1957) PLBR 121. au Bourg-Blanc : buzugenna, se traîner, lambiner. ●(1957) AMAH 35. hep chom da vuzhugenniñ e sailhe war du an enebour. ●(1975) YABA 12.08. ne hram med buhugennein ér parkeu. ●(1975) YABA 02.08. Buhugennein, tr. «d'usage local pour dire : travailler lentement et sans résultat.» ●(1986) PTGN 52. Ne jomont ket da durlutat na da vuzugenni.

    (3) Buzhugenniñ ouzh taol : traîner à table.

    (1970) BHAF 123. ne chomom ket da vuzugenni ouz taol.

    II. V. tr. d. Faire lentement (qqc.).

    (1895) GMB 89. pet[it] Trég[uier] buzugeneiñ eun dra, bousiller, faire lentement une chose.

    (1931) VALL 422a-b. buzugenniñ (e labour), tr. «faire lentement (son travail) T[régor].»

  • buzhugennat
    buzhugennat

    voir buzhugennañ

  • buzhugenner
    buzhugenner

    m. –ion Celui qui flane au travail, lambin.

    (1931) VALL 307b. Flaneur qui n'avance pas au travail, tr. «buzugenner T[régor] m.» ●416a. Lambin, tr. «buzugenner T[régor] popul.»

  • buzhugenniñ
    buzhugenniñ

    voir buzhugennañ

  • buzhuka
    buzhuka

    v. intr. Chercher des lombrics.

    (1990) TTRK 164. o vuzhuka war-lerc'h an arar.

  • buzore .1
    buzore .1

    adj. Niais.

    (1876) TDE.BF 84b. buzore adj., tr. «Stupide.»

    (1927) GERI.Ern 77. buzore adj., tr. « stupide ; niais, badaud.»

  • buzore .2
    buzore .2

    m. Niais.

    (1927) GERI.Ern 77. buzore m., tr. « stupide ; niais, badaud.»

  • buzubuilh, buzubul
    buzubuilh, buzubul

    voir bizibul

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...