Recherche '"c'hoantus"...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de choantus (1) à choantus (1) :

• c'hoantus
  c'hoantus

  adj.

  I. Attr./Épith.

  (1) Envieux.

  ●(1869) EGB 143. Il est envieux de tout, tr. «c'hoantuz eo a bép tra.»

  ●(1907) PERS 136. ober eur zell c'hoantuz var eun ti nevez a oa eno. ●(1977) PBDZ 245. (Douarnenez) nag ur verc'h c'hoantus, tr. «quelle fille envieuse.»

  (2) Désireux.

  ●(c.1500) Cb 44b. g. conuoiteux. b. hoantus. ●51a. [couuetaff] gal. couueteux / ou orgueilleux. bri. hoantus / pe orgouillus. ●58b. [delectation] g. delectable en charnalite. b. hoantus.

  ●(1732) GReg 356b. Envieux, desireux, tr. « C'hoantus.»

  ●(1927) GERI.Ern 82. c'hoantus, tr. «porté à désirer, cupide.» ●(1934) BRUS 116. Désireux, tr. «hoantus.»

  (3) =

  ●(1949) LLMM 16/45. an hini c'hoantusañ, an hini dommañ eus holl verc'hed ar vro ! ●(1959) TGPB 32. Selloù c'hoantus a baren warni, rak he gwelout a raen dija kuit a sae, hep lostenn nag hiviz, e noazh-pilh, prest da c'hoari las ganin-me.

  II. Adv. Ez c'hoantus : convoiteusement, avec convoitise.

  ●(c.1500) Cb 44b. g. conuoiteusement. b. ez hoantus.