Recherche '"c'hwenn"...' : 14 mots trouvés

• c'hwenn
  c'hwenn

  m. -où Sarclage.

  ●(1866) FHB 62/78a. nao c'houen, nao panezen. ●(1866) FHB 63/85a. an eil c'houen.

  ●(1963) EGRH II 115. c’hwenn m. -où, tr. « sarclage. » ●(1995) BRYV IV 34. (Milizag) setu ma veze ranket ober eun eil c'hwenn… evid ar patatez ive. (…) Ar betarabez a veze greet c'hwenn dezo… tri hwenn…

• c'hwennad
  c'hwennad

  m. –où Sarclage.

  ●(1931) VALL 675a. Sarclage, tr. «c'houennad m.»

• c'hwennadeg
  c'hwennadeg

  f. –où

  (1) Sarclage en commun.

  ●(1890) MOA 245b. Le sarclage, tr. «ar c'houennadek.»

  ●(1931) VALL 675a. Sarclage, en commun, tr. «c'houennadeg f.» ●(1943) SAV 28/36. da goulz ar c'houennadeg. (sarclage fait en commun). ●(1963) EGRH II 115. c’hwennadeg f. -où, tr. « sarclage (en commun). »

  (2) par ext. Époque du sarclage.

  ●(1876) TDE.BF 91b. C'houennadek, s. f., tr. «Epoque fixée pour le sarclage des blés.»

• c'hwennadenn
  c'hwennadenn

  f. –où Sarclage.

  ●(1931) VALL 675a. Sarclage, tr. «c'houennadenn f.»

• c'hwennadur
  c'hwennadur

  m.

  (1) Sarclure, produit du sarclage.

  ●(1878) BAY 13. huennadur, tr. «sarclure.»

  ●(1927) GERI.Ern 11. c'houennadur, tr. «sarclure, ce qui est sarclé.» ●(1931) VALL 675b. Sarclure, tr. «c'houennadur m.»

  (2) Sarclage, action de sarcler.

  ●(1931) VALL 675a. Sarclage, tr. «c'houennadur m.»

  (3) Matière à sarcler.

  ●(1906) BOBL 15 décembre 116/3a. mad dreist-holl da vouga ar c'houennadur hag an dreok.

• c'hwennaj
  c'hwennaj

  m. Matière à sarcler.

  ●(1878) BAY 13. huennaj, tr. «matière à sarcler.»

  ●(1931) VALL 675b. Sarclure, tr. «c'houennachou pl.»

• c'hwennat / c'hwenniñ
  c'hwennat / c'hwenniñ

  v. tr. d.

  I. Sarcler.

  ●(1499) Ca 113b. Huennat. g. sarcler.

  ●(1659) SCger 108a. sarcler, tr. «c'huennat.» ●154b. huennat, tr. «sarcler.»

  ●(1907) MVET 17. c'hwennat sivi. ●(1927) GERI.Ern 83-84. c'houennat v. a. et n., tr. «sarcler.»

  ►[complément : mauvaises herbes à sarcler]

  ●(1633) Nom 235b. Runcatur ager, quod exherbare, columellæ etiam dixit : serfouër : lammet pe huemat (lire : huennat) an lousaou en vn remuiff an douar.

  ●(1732) GReg 491a. Arracher les mauvaises herbes d'entre les bonnes, tr. «c'huënnat al lousou.Van[netois] huënneiñ.»

  ●(1839) BESquil 555. é ma ret huennat ha dihouriennein er fal lezeu. ●(1849) LLB 700. [er gué] É tisoh ag en doar hag é sewel ou fen, / É ma ret ou huenat.

  ►[complément : plantation à nettoyer]

  ●(1909) KTLR 51. c'houennat he avalou douar.

  ►[complément : espace à sarcler]

  ●(1633) Nom 235b. Sarritur ager : sarcler : huennat an mesou.

  ●(c.1718) CHal.ms ii. oster les herbiers d'une airette, tr. «dilastein un erüen, huennat un eru'.»

  ●(1857) CBF 81. c'houennat ar pengennou, tr. «sarcler les plates-bandes.» ●(1894) BUZmornik 247. c'houennat he jardin. ●516. c'houennat eur parkad ed.

  ►absol.

  ●(1633) Nom 178b. Irpex : ratteaux auec dents à sarcler : rastell en deffè dent da chuennat.

  ●(1849) LLB 358. hui hou pou goudé bihanoh de huénat. ●(1867) MGK 88. C'hwennat, medi, endramm, dourna, kakuada. ●(1869) FHB 224/117b. netra nemet c'houennat ac atao c'houennat. ●(1894) BUZmornik 33. O c'houennat eo e veze peurliesa asambles gant merc'hed all.

  ●(1933) EVGB 7. D'an nevez-amzer, e vez (...) c'houennet, dilouzaouet.

  ►[empl. comme subst.] Sarclage.

  ●(1914) FHAB Genver 15. poent ar c'hoennât. ●(1955) STBJ 201. ar medi, an dorna pe ar c'houennat.

  II. sens fig.

  (1) Corriger, épurer, élaguer (un texte) de ses fautes.

  ●(1926) FHAB Kerzu 456. ar brezoneg, c'houennet ar galleg dioutan. ●(1934) BRUS 51. Corriger (un texte), tr. «huennat.»

  (2) Choisir, séparer.

  ●(1927) GERI.Ern 83-84. c'houennat v. a. et n., tr. «choisir, séparer ; nettoyer.»

  (3) Vider (les poches), voler.

  ●(1927) GERI.Ern 83-84. c'houennat v. a. et n., tr. «vider (les poches, en volant).»

  III. Kas da c'hwennat panez : voir panez.

• c'hwenner
  c'hwenner

  m. –ion Sarcleur.

  ●(1876) TDE.BF 91b. C'houenner, s. m., tr. «Sarcleur ; pl. ien.»

  ●(1909) BOBL 01 mai 227/2c. c'houennerien a vez klasket diouz an deiz, kerkoulz ha diouz marc'hat. ●(1927) GERI.Ern 84. c'houenner, tr. «sarcleur.» ●(1934) BRUS 271. Un sarcleur, tr. «un huénnour.» ●(1949) KROB 14/7. Ar berniou louzeier a vez renket etre daou c'houenner. ●(1963) EGRH II 115. c’hwenner m. -ien, tr. « sarcleur. »

• c'hwennerez .1
  c'hwennerez .1

  f. –ed Sarcleuse.

  ●(1876) TDE.BF 91b. C'houennerez, s. f., tr. «Sarcleuse ; pl. ed.»

  ●(1927) GERI.Ern 84. c'houenner, tr. «sarcleur, f. ez.» ●(1963) EGRH II 115. c’hwennerez f. -ed, tr. « sarcleuse (femme). »

• c'hwennerez .2
  c'hwennerez .2

  f. –ioù Sarcloir.

  ●(1849) LLB 387. Empléet hou krawel, lakeit huenerezed. ●(1866) FHB 63/85a. gant ar c'houeneres sternet, pehini e za gant eur marc'h etre ar rizennou.

  ●(1907) VBFV.bf 33a. huenneréz, f. pl. ed, tr. «sarcleuse.» ●(1920) KANNgwital 205/113. Guechall e veze c'houennet gant brochou (...) ; hirio gant ar c'houennerez. ●(1923) FHAB Genver 32. tremen varlerc'h ar c'hoennerez. ●(1927) GERI.Ern 84. c'houenner, tr. «sarcleur, f. ez et instrument à sarcler.» ●(1963) EGRH II 115. c’hwennerez f. -ed, tr. « sarcleuse (instrument). »

• c'hwennerezh
  c'hwennerezh

  m. (agriculture)

  (1) Sarclage.

  ●(1864) KLV 43. ar pez a laz anez-ho dre ar c'houennerez. ●(1878) BAY 13. huennereah, tr. «action de sarcler.»

  ●(1927) GERI.Ern 84. c'houennerez m., tr. «sarclage.» ●(1963) EGRH II 115. c’hwennerezh m., tr. « travail de sarclage. » ●(1995) BRYV III 42. (Milizag) ober ar foenn, ober ar c'hwennerez, hag all.

  (2) Temps du sarclage.

  ●(1927) GERI.Ern 84. c'houennerez m., tr. «temps du sarclage.»

• c'hwennet
  c'hwennet

  adj.

  (1) Sarclé.

  (2) sens fig. Volé, trompé.

  ●(1924) NFLO. sarclé. j'ai été sarclé, tr. «c'houennet on bet (= volé, trompé, épluché).»

• c'hwennglav
  c'hwennglav

  m. Sarcloir.

  ●(1464) Cms (d’après GMB 327). Huenn glou, sarcloir. ●(1499) Ca 113b. Huenglou. g. sarclel.

• c'hwenniñ
  c'hwenniñ

  voir c’hwennat