Devri

Recherche '"c'hwitañ"...' : 2 mots trouvés

Page 1 : de chwitan-chwitout (1) à chwitans (2) :
  • c'hwitañ / c'hwitout
    c'hwitañ / c'hwitout

    v. intr.

    (1) Mourir.

    (1879) ERNsup 150. c'houitañ, mourir (...) c'houited e, tr. «il est mort, Trég[or], Go[ello].»

    (1900) KZVr 105 - 18/02/00. (Lannuon) C'houita, mankout, a ve kemeret a-wechou da laret mervel. Da skouer : «C'houitet eo ma zad, pell zo.»

    (2) S'effondrer, céder sous un poids.

    (1965) BREZ juin 93/6e. an estajerenn he-doa c'hwitet debret mik gand ar preñved.

    (3) Cesser.

    (1857) HTB 147. Ne vevomp nemet diwar eur bension dister, hag a c'huito pa varvin.

    (4) C'hwitañ d'ober udb. : manquer de faire qqc.

    (1907) AVKA 302. ma zud n'ho dije ket houitet da stourm. ●(1910) MBJL 20. ne c'hwitas ket da vont d'ober eun dro betek Bro-Arvor.

    (5) Manquer, faillir, flancher (cœur).

    (1865) LZBt Gouere 5. Teir gwech e oa bet bourreviet, pa eo deut kalon da c'houitan d'ehan.

    (6) Manquer, falloir.

    (1866) LZBt Ebrel 102. o welet e c'houite goad kristen d'ehan da skuil.

    (7) (en plt de culture, d'un terrain) Ne pas produire, ne rien donner.

    (1866) LZBt Genver 79. Pa hon devoa ar muian eom, eo c'houitet d'imp hon liorz, hag a grenn, gant ar zec'hour. (...) Divezatoc'h hon deuz plantet ignam ni hon-unan ; mes c'houitan a rejont, dre na deuaz ket a c'hlao.

    (8) (en plt de vivres) Manquer.

    (1866) LZBt Gwengolo 183. Darn euz hon tud a wele e oa ho bevans daro da c'houitan.

    (9) Ne c'hwit ket : assez, passablement.

    (1659) SCger 155a. ne huit quet, tr. «il est passable.» ●(1790) MG 291. Bermen, trugairé Doué, ean em lausq tranquil ne huit quet.

    (1856) VNA 110. Elle se porte passablement bien, tr. «Gaillard-é ne huit quet.» ●118. tu parles français passablement, tr. «te gonz gallêc ne huit quet

    (10) Ne c'hwit ket =

    (1732) GReg 83a. Son Procès baste bien, tr. «ne huyt qet e brocès.»

    (11) Ne c'hwitan ket : je ne vais pas mal.

    (1855) TOB 3. Comment vous portez-vous ? Pas mal, tr. «Penoz ac'hanoc'h ? Ne c'houitann ket

    (1907) VBFV.bf 33a. ne huitan ket, tr. «je n'ai rien d'extraordinaire, je ne vais pas mal.»

    (12) =

    (1910) MBJL 182. bean laket darn eus e venozio da c'houitan.

    (13) Hep c'hwitañ : sans faillir.

    (1849) GBI I 280. Seiz taol pal, hep-c'houitan, hen eu d'ez-hi roet, tr. «Il lui a donné sept coup de pelle, sans faillir.»

    (1935) BREI 437/1b. elec'h ma tleez mont, bep sul, hep c'houita

    (14) (en plt de freins) Lâcher.

    (1936) BREI 453/4a. Penôs e teuas starderez ar wetur da c'houita ?

    (15) (en plt du gaz, etc.) Être l'objet d'une coupure accidentelle.

    (1935) ANTO 27. Deut 'oa a-dra-sur an tredan pe an aezenn-leski da c'hwita.

    (16) (en plt d'un moteur) Avoir des ratés.

    (1920) MVRO 40/1a. An adjudant Bernard a zisklerias (…) e c'houitas ar motor, hag e oue red d'ezo douara war an taez (lire : traez).

    (17) (?) C'hwitañ àr (?) =

    (1910) ISBR 49. Brieg e zigoéhas dehon bout étal é ganderù Rivoal pe ouit ar er marù anehon.

    (18) C'hwitañ war e daol : manquer son coup.

    (1906) BOBL Mae. «C'houitet oun war va zaol,» emezañ d'in. (d'après KBSA 225). ●(1927) GERI.Ern 85. c'hwita(ñ) (war) e daol, tr. «rater son coup.»

    (19) C'hwitañ da =

    (1857) HTB 150. ma c'huit da vean fidel d'ho koulen.

  • c'hwitañs
    c'hwitañs

    f. Déchéance.

    (1914) DFBP 79b. decheance, tr. «C'houitanz

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...