Recherche 'charoñs...' : 3 mots trouvés
Page 1 : de charons-charrons (1) à charonsin-charonsal-charonsat-charonsan (3) :- charoñs / charroñscharoñs / charroñs
m. (botanique)
(1) Jarosse, jarousse, sorte de gesse Lathyrus sp.
●(1866) FHB 54/14a. eun anter deus an douar (...) dindan melchen, an anter al dindan charrons. ●(1867) FHB 141/296a. Araog sao heol, chom etouez ar melchen, ar charrons pe an ed du a zo gliz varnezho. ●(1876) TDE.BF 86b. Charoñs, jaroñs, s. m., tr. «Sorte de vesce, plante, charosse.»
●(1904) DBFV 36b. charons, m., tr. «jarosse, sorte de gesse, plante légumineuse.»
►Piz-charoñs
●(1908) BOBL 16 mai 177/2b. ar pis charrons, ar fao munud, ar melchen ru divezad.
(2) Vesce commune, vesce cultivée Vicia sativa.
●(1499) Ca 36a. Charroucc ha becc tout vng ibi vide. ●(1633) Nom 75b. Aracus : vesseron, serrez beçc, besançc, charounçc. ●76a. Vicia : visse, vesce : beçc, veçc, besançc, charrounçc.
●(1659) SCger 124a. vesse, tr. «charoncç.»
●(1879) BLE 240. Vesce cultivée. (V. sativa. L.) Jarons, Garrobe, Charance.
- charoñserezh
- charoñsiñ / charoñsal / charoñsat / charoñsañ charoñsiñ / charoñsal / charoñsat / charoñsañ
v. tr. d. Faire grincer (ses dents).
●(c.1718) CHal.ms ii. grincer, tr. «screignal en dent grïgnochein, charronchal.» ●(1744) L'Arm 178b. Grincer, tr. «Charoncein.»
●(1904) DBFV 36b. charonsein, charonchal, charonchat, v. n. et a., tr. «grincer (en dent), des dents.» ●(1938) WDAP 2/123. (Pleiben) Charoñsa, verb, Skragan pe rigougna an dent. ●(1953) BLBR 58-59/5. o charoñsa o dent gant an droug a oa enno. ●(1958) BRUD 4/85. strilha e benn en eur charoñsa e zent. ●87. o charoñsa o dent gand an droug a oa enno.