Recherche 'diñsal...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de dinsal-dinsin (1) à dinsal-dinsin (1) :

• diñsal / diñsiñ
  diñsal / diñsiñ

  v.

  (1) V. tr. d. Sonner à coups, tinter.

  ●(1876) TDE.BF 136a. Diñsal, v. a., tr. «Tinter, faire sonner lentement, parlant d'une cloche.» ●Diñsal ur c'hloc'h, tr. «tinter une cloche.»

  ●(1938) DIHU 321/36. kleuet er hloh é tinsein en Anjelus. ●(1966) LIMO 4 novembre. er hlehiér e dinso en «dremen-varù».

  (2) V. intr. Sonner à coups, tinter.

  ●(1732) GReg 174b. Sonner à coup, ou tinter, tr. «diñsal. p. diñset. Van[netois] diñseiñ. pr. set.» ●876a. Sonner à coups, tinter, tr. «Diñsal. pr. diñset. (Van[netois] diñseiñ.).»

  ●(1901) GKLA 6. Rog ma tinse kloc'h ebet e rede d'an ilis. ●(1904) DBFV 56b. dinsein, v. n., tr. «tinter.» ●(1912) BUEV 135. Pe gleu er hloh é tinsein.