Recherche 'dianken...' : 4 mots trouvés

Page 1 : de dianken-1 (1) à diankenian-diankenat (4) :

• dianken .1
  dianken .1

  adj. Sans angoisse, serein.

  ●(1876) TDE.BF 113a. Diañken, adj., tr. «Sans chagrin, sans affliction.»

  ●(1907) PERS 364. ar c'halonou a zo dianken. ●(1912) MMPM 124. bezomp dianken. ●(1912) MMKE 29. hen o ren dianken d'al levenez. ●64. Me a fell d'in mont dianken / D'an Nenv. ●(1962) EGRH I 53. dianken a., tr. « sans souci. »

• dianken .2
  dianken .2

  m. Absence d'angoisse.

  ●(1906) KPSA 70. Piou a rento d'ezan an dianken hag ar peoc'h ?

• diankenat
  diankenat

  voir diankeniañ

• diankeniañ / diankenat
  diankeniañ / diankenat

  v.

  (1) V. tr. d. Tranquiliser.

  ●(1864) SMM 126. esper am eus e teuot da rei ners din em agoni, d'am diankenia, d'am savetei.

  ●(1912) MMPM 58. Diankennet e vezo divarben he gwerc'hded.

  (2) V. intr. Se tranquiliser.

  ●(1932) BRTG 127. aveit dinéhansal ha diankinat.