Recherche '"diarc'hen"...' : 8 mots trouvés

Page 1 : de diarc_hen (1) à diarchent (8) :

• diarc'hen
  diarc'hen

  adj.

  I. Attr./Épith.

  (1) Qui ne porte pas de bas, de chaussures.

  ●(1659) SCger 40b. dechaux, tr. «diarc'hen.» ●(1732) GReg 249b. dechaux, qui n'est pas chaussé, tr. «Diarc'hen.» ●(17--) EN 2508. voair e doulin en creis an jlis dierhen ne ben noais, tr. «à genoux au milieu de l'église, déchaussé, la tête nue.»

  ●(1838) CGK 13. En he c'havis divouchouër, discabel, a dierc'hen. ●(1857) CBF 25. Perag e m'oud-te diarc'hen ?, tr. «Pourquoi es-tu pieds nus ?» ●(1877) EKG I 131. enn he roched, diarc'henn ha diskabell. ●(1878) EKG II 27. mont diarc'henn da bardouna da Zant-Ian-ar-Biz.

  ●(1912) MMPM 150. Er brachou-ze a rea dierc'hen. ●(1914) DFBP 79a. déchaux, tr. «Diarc'hen.» ●(1915) MMED 238. da vont dierc'hen da goves.

  (2) Diarc'hen-bev, diarc'hen-flipes, diarc'hen-kaer : pieds-nus.

  ●(1732) GReg 249b. Dechaux, qui n'a ni bas, ni souliers, tr. «Diarc'hen-caër.»

  ●(1857) CBF 20. diarc'hen beo.

  ●(1929) SVBV 77. Diarc'hen-flipez ha digabell-kaer. ●(1930) FHAB Meurzh 87. na boutou, na lerou, diarc'henn flipez, koulz er goanv hag en hanv. ●(1938) FHAB Ebrel 102. diarc'hen flipes.

  II. Adv. Pieds-nus.

  ●(1838) OVD 109. monnet diarhein. ●(1844) DMB 60. Er rò a ramb de monnet d’hou chapel, / Ghet hur mam beur hag hun tad, diarhein, tr. « Nous faisons le vœu d’aller à votre chapelle, / Avec notre pauvre mère et notre père, nu-pieds. »

  ●(1909) KTLR 43. Ar maro kris a vale diarc'hen. ●(1938) FHAB Genver 6. Intronezed vras a vale diarc'henn-beo e kichen ar geiz paoura.

• diarc'henadur
  diarc'henadur

  m. –ioù Déchaussage.

  ●(1914) DFBP 78b. déchaussage, tr. «Diarc'henadur.»

• diarc'henañ / diarc'henat / diarc'heniñ
  diarc'henañ / diarc'henat / diarc'heniñ

  v.

  (1) V. tr. d. Déchausser.

  ●(1499) Ca 60a. Diarchenaff. g. deschausser.

  ●(1659) SCger 23b & 40b. dechausser, tr. «diarc'hena.» ●(c.1718) CHal.ms i. dechausser, tr. «diarhenein.» ●(1732) GReg 249b. Dechausser quelqu'un, tr. «Diarc'hena ur re. pr. diarc'henet.»

  ●(1876) TDE.BF 113b. Diarc'henna, v. a., tr. «Déchausser.»

  ●(1921) GRSA 154. hep bout diarhennet é dreid. ●(1939) KOLM 36. ou diarhennat, golhein ou zreid ha bokein dehè.

  (2) V. intr. Se déchausser.

  ●(1732) GReg 249b. Dechausser, se dechausser, tr. «Diarc'hena. pr. et.»

  ●(1876) TDE.BF 113b. Diarc'henna, v. n., tr. «se déchausser.»

• diarc'henat
  diarc'henat

  voir diarc'henañ

• diarc'henet
  diarc'henet

  adj. Déchaussé.

  ●(c.1500) Cb 61b. g. dechausse. b. diarchenet.

• diarc'heniñ
  diarc'heniñ

  voir diarc'henañ

• diarc'henouer
  diarc'henouer

  m. –ioù Déchaussoir.

  ●(1914) DFBP 78b-79a. déchaussoir, tr. «Diarc'hennouer.»

• diarc'hent
  diarc'hent

  adv. Désormais.

  ●(1899) BOL 31. Mez diarc'hent me raï muioc'h a honestiz, tr. «mais désormais je serais plus honnête.»