Recherche 'diavañs...' : 3 mots trouvés

Page 1 : de diavans-1 (1) à diavansin (3) :

• diavañs .1
  diavañs .1

  v.

  I. V. intr.

  (1) Reculer.

  ●(1659) SCger 141b. diauanç, tr. «reculer.»

  (2) Avancer, approcher.

  ●(1766) MM 695. diavanç eun nebeut, tr. «Arrive donc !»

  ●(18--) BAG 16. Hag o tiavanç gant e dud, / Evit rei dezan ar zalud. ●(1880) SAB 230. Daoust m'o d-oa aoun, e credsont diavans. (...) e c'hompaignunezet a oa distroed, a ziavansas en dro-man betec ar bez.

  II. V. tr. d. =

  ●(1854) MMM 89. guelet ar grouaduresic santel-se, conduet, dre zaouarn he c'herent devot da Jerusalem, o tiavanç aneso, oc'h o zreïna d'he heul.

• diavañs .2
  diavañs .2

  adj. Sans profit.

  ●(1575) M 409. A comps rez ho bezaff, haff gouaff diauanç, tr. «Dit nettement qu'ils sont, été et hiver, sans profit.»

• diavañsiñ
  diavañsiñ

  v. intr. (en plt d'un cheval) Être rétif.

  ●(c.1718) CHal.ms iii. restif, tr. «mon cheual est restif, tr. «restif é me marh, e leh mont é rauc, mont ara ardran, diauancein ara.»