Devri

Recherche 'dibalamour...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de dibalamour (1) à dibalamour (1) :
  • dibalamour
    dibalamour

    adj.

    I. Attr./Épith.

    A. (en plt de qqn)

    (1) Insouciant, sans gêne.

    (1847) BDJ 82. Diarbehit gwal ker bras, breudeûr dibalamour. ●(1847) MDM 3. gant an dud dibalamour-se. ●(1857) CBF 87. Klevet a rit-hu Iann dibalamour, tr. «Entendez-vous Jean l'Insouciant !» ●(1876) TDE.BF 115a. Dibalamour, adj., tr. «Insouciant, fainéant, sans façons.»

    (1904) DBFV 47a. dibalemort, dibalamort, adj., tr. «insouciant.» ●(1909) BROU 223. (Eusa) Sans gêne, tr. «Dibalamour.» ●(1935) BREI 396/2b. an dud displeit ha dibalamor. ●(1965) KATR 38. an danvadez dibalamour a oa bet pried din. ●(1941) FHAB Gwengolo/Here 89. (Tregon ha tro-dro) Eur plac'h flao a zo hardis ha dibalamour.

    (2) Yann dibalamour : personnification des insouciants.

    (1857) CBF 87. Klevet a rit-hu Iann dibalamour ! tr. «Entendez-vous Jean l'insouciant !»

    (1954) VAZA 190. ar vuhez-se, hini Yann Dibalamour.

    (3) Dur envers les autres.

    (1847) BDJ 94. o ! bed... The a zo dibalamour evid dha vitiçzien, tr. (GMB 397) «ô monde, tu est dur pour ceux qui te servent.» ●(1896) HIS 52. Mès chuéhein e hras er bobl é añdur un dén ken dibalemort.(1896) HISger 1. Dibalemort, tr. «qui se conduit mal, qui n'a pas de tenue.»

    (4) Moqueur.

    (1942) FHAB Gwengolo/Here 197. eur mousc'hoarz dibalamour war o muzellou.

    (5) iron. Laid.

    (1732) GReg 455b. Voilà vôtre belle geniture, tr. «cetu aze ho puguel dibalamour

    B. (en plt de qqc.)

    (1) (en plt d'une étoffe) Désagréable.

    (1857) HTB 105. mezer fetis ha dibalamour.

    (1907) VBFV.fb 29b. désagréable, tr. «dibalemort

    (2) Affreux.

    (1907) VBFV.fb 3a. affreux, tr. «dibalemort.» ●(1912) DIHU 81/43. en Normanded (...) é rastellat er madeu e gavent ar ou hent, é lahein en dud e gavé rè zibalemort ou labour. ●(1922) EOVD 114. ur glahar dibalemort e luskas merùel getou a pe gollas hé fried hag hé bugalé.

    (3) Mal travaillé.

    (1904) DBFV 47a. dibalemort, dibalamort, tr. «mal travaillé.»

    (4) Mal tenu, négligé.

    (1959) LLMM 77/403. en desped d'e zilhad dibalamour.

    (5) (en plt d'une langue) Mal parlée.

    (1900) LZBg 57 blezad-1 lodenn 34. e laras dehi é galleg dibalamort : (...).

    (6) Inconvenant.

    (1922) EOVD 131. klah diskoein abilted pe houiér réh ha splann ne vér ket tam abil, e zou un orgueil dibalemort.

    (7) = (?) Obscène (?).

    (1922) EOVD 201. A fet en treu dibalemort ha lous, en Apostol e zihuen memb a ou hanùein émesk er grechenion.

    (8) =

    (1837) GET 12-13. ur falç dibalamour ha vil, / Leun a grezzier, a broudou var e c'hil, / Camm ha garv, distail a dremm, / hac he beq so meurbet lemm : / Var lerc'h ar falç cris-se ne deus remed ebet !

    II. Adv. Négligemment.

    (1904) DBFV 47a. dibalemort, dibalamort, adv., tr. «(travailler) négligemment, sans soin.» ●(1962) TDBP II 103. Klevet am-oa lavared e oa bet savet dibalamour a-walh evitañ da veza penner, tr. «J'avais entendu dire qu'il avait été élevé sans direction morale (ou : assez mal éduqué), bien qu'il fût fils unique.» ●(1969) BAHE 62/13. Va zad a oa dres o tapout krog em c'hurunenn hag o vountañ anezhi dibalamour en e c'hodell.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...