Recherche 'dibav...' : 5 mots trouvés

Page 1 : de dibav (1) à dibavian (5) :

• dibav
  dibav

  d. Àr an dibav.

  (1) À croupetons, à quatre pattes.

  S3m àr e zibav

  ●(c.1718) CHal.ms iii. sur son nez a bouchon, tr. «ar e zibao, ar e zichapeau.» ●(1744) L'Arm 230a. Marcher (…) A-chatons, tr. «Quêrhein ar é zibau.»

  ●(1804) RPF 115. Hennèn ar é zibaüe e scouai é dale doh en doar.

  ●(1907) VBFV.bf 58b. ar é zibau, tr. «sur les mains, à plat ventre.» ●(1927) GERI.Ern 101. dibaù V[annetais] pl. : ar é zibaù sur ses mains, à plat ventre.

  S3f àr he dibav

  ●(1849) LLB 1722. ar hé dibaw. ●(1861) BSJ 136. Er voès-men (...) hum stouyas ar hé dibàu doh treid Jesus-Chrouist.

  P3 àr o dibav

  ●(17--) TE 125. difforh er-ré e vezai hum laqueit ar ou dibàu.

  ●(1861) BSJ 141. quen n'hum daulezant ar ou dibàu doh en doar.

  ●(1907) BSPD II 423. é kouéh d'en doar ar ou dibau.

  (2) (en plt de qqc.) Le haut en bas.

  ●(1927) GERI.Ern 101. dibaù V[annetais] pl. : ar é zibaù (mettre une chose) le haut en bas.

• dibavañ
  dibavañ

  v. tr. d. Dépaver.

  ●(1732) GReg 267b. Depaver, tr. «dibava. pr. dibavet. Van[netois] dibaoüeiñ. dibaüeiñ.»

  ●(1904) DBFV 47b. dibaùein, v. a., tr. «dépaver.»

• dibavez
  dibavez

  adj. Sans pavé.

  ●(1847) MDM 29. krampou gleborek, dibave.

• dibavezañ
  dibavezañ

  v. tr. d. Dépaver.

  ●(1732) GReg 267b. Depaver, tr. «Dibaveza. pr. dibavezet. dibavea. pr. dibaveët.»

  ●(1904) DBFV 47b. dibaùéein, v. a., tr. «dépaver.»

• dibaviañ
  dibaviañ

  v. tr. d.

  (1) Couper les pattes.

  ●(1993) MARV xi 6. Me zibaoio anezi.

  (2) spécial. Ôter les pattes (d'un crabe).

  ●(1944) GWAL 163/176. (Ar Gelveneg) «Dibaia» a zo tennañ ar pavioù : «Dibaiet em eus ur c'hrank.»