Recherche '"dibec'h"...' : 7 mots trouvés

• dibec'h
  dibec'h

  adj.

  (1) Qui ne fait pas commettre de péché.

  ●(1866) FHB 65/98a. ho buez so dibec'hoc'h. ●(1868) FHB 155/402a. eur vicher all bennag dibec'hoc'h da c'hounit ho bara. ●(1868) FHB 165/70a. n'eo ket dizanjerroc'h, dibec'hoc'h evit-hi da veza koz.

  ●(1911) BUAZperrot 102. evit donvât e skianchou e vire outo tanva traou hag a oa dibec'h awalc'h o c'hemeret.

  (2) Impeccable, sans péché.

  ●(1852) MML 173. he dezio a vugaleach, pa oa dibec'h. ●(1856) GRD 105. péhani e zou dibéhoh aveid oh. ●106. Sel-dibéhan ma oh. ●(1876) TDE.BF 115a. Dibec'h, adj., tr. «Sans péché, innocent.» ●(1877) EKG I 132. Ma n'oun ket dibec'h hed-a-hed.

  ●(1904) DBFV 47b. dibéh, adj., tr. «innocent.» ●(1905) KANngalon Eost 462. n'ez euz den dibec'h aoualc'h. ●(1931) VALL 376a. Impeccable, sans faute, tr. «dibec'h.» ●(1962) EGRH I 54. dibec’h a., tr. « sans péché. »

  (3) Justifié, absous.

  ●(1659) SCger 142a. dibec'h, tr. «non coupable.»

  ●(1904) DBFV 47b. dibéh, adj., tr. «justifié, absous (a, de).»

  (4) Qui n'est plus compromis.

  ●(1904) DBFV 47b. dibéh, adj., tr. «qui n'est plus compromis.»

  (5) Non coupable.

  ●(1962) EGRH I 54. dibec’h a., tr. « non coupable. »

• dibec'hed
  dibec'hed

  adj. Impeccable, sans péché.

  ●(1876) TDE.BF 115a. Dibec'hed, adj., tr. «Sans péché, pur.»

  ●(1935) NOME 78. evit beza dibec'hed.

• dibec'hediñ
  dibec'hediñ

  v. tr. d. Absoudre.

  ●(1932) GUTO 2. Hui e hues dakoret dein er vuhé, ha men dibéhedet.

• dibec'hiñ
  dibec'hiñ

  v. tr. d. Absoudre.

  ●(1904) DBFV 47b. dibéhein, v. a., tr. «innocenter, absoude (a, de).»

• dibec'houriñ
  dibec'houriñ

  v. intr. Quitter la condition de pécheur.

  ●(1932) GUTO 40. ne ven ket guélet er péhour é verùél, met é tibéhourein.

• dibec'hus
  dibec'hus

  adj. Impeccable, qui ne peut pécher.

  ●(1931) VALL 376a. Impeccable, qui ne peut pécher, tr. «dibec'hus.»

• dibec'husted
  dibec'husted

  f. Impeccabilité.

  ●(1931) VALL 376a. Impeccabilité, tr. «dibec'husted f.»