Recherche 'dibrad...' : 7 mots trouvés

• dibrad .1
  dibrad .1

  adj.

  I. Attr./Épit.

  (1) Soulevé.

  ●(1872) ROU 103b. Il est soulevé, tr. «Dibrad eo.» ●(1876) TDE.BF 117a. Dibrad, adj., tr. «Détaché de terre, soulevé de terre.»

  ●(1927) GERI.Ern 101. dibrad adj., tr. «Détaché, soulevé de terre.» ●(1962) EGRH I 54. dibrad a., tr. « en position soulevée de terre. »

  (2) Dibrad diouzh an douar : qui ne touche pas terre.

  ●(1866) FHB 73/167a. evit ma chomo ar foen dibrad dioc'h an douar. ●(1894) BUZmornik 212. he dreid dibrad kaer dioc'h ann douar.

  ●(1905) HFBI 276. kaout à réa dézi édo dibrad dious an douar. ●(1911) BUAZperrot 414. Teir heur ha tregont oa bet an ostansouer, dibrad diouz an douar, heb netra 'n holl dindannan. ●(1915) MMED 231. Mari, pa gomzas ouz ar vugale, a ioa dibrad euz an douar. ●(1925) FHAB Meurzh 85. tri droatad e oa dibrad diouz an douar. ●(1931) FHAB Meurzh 112. evit ma vijent dibrad diouz an douar.

  (3) En suspension.

  ●(1911) BUAZperrot 643. An eal-ze a nijas beteg ennan hag a jomas dirazan, dibrad en ear. ●(1923) ADML 114. en evelep doare ma kreded em a dibrad etre ar mor hag an nenv.

  (4) = (?).

  ●(1930) KANNgwital 335/466. Ar c'heur a zo bras kenan, dibrad eo ive ha rannet e diou lodenn.

  (5) Élancé.

  ●(1872) ROU 60. Dibrad, tr. «élancé.»

  ●(1913) BOBL 27 septembre 458/2e. Braz, dibrad ha skanv, fleb d'al labour, ar c'hezek-se, kroazet gant hon re, ken doujus ha ken krenv, o deus kollet gouenn ar bidochened. ●Ar pur-sang, pe skanv-tre, a zo kezek mistr, dister da welet. (…) Moan ha dister euz a bep lec'h, o fenn atao uhel, o zailler striz, dibrad gant divesker sec'h ha moan, ez int ter, prim ha leun a wad.

  II. Loc. adv.

  A. War zibrad : sans toucher terre.

  ●(1869) FHB 225/124b. o tont etrezeg enhon, var zibrad en ear, ar Verc'hez Vari.

  B. A-zibrad.

  (2) Sans toucher terre.

  ●(1869) HTC 64. ha daou c'hoaz hen douge a zibrad, eur penn euz ar giffien var scoaz peb hini anezho.

  (3) En suspension.

  ●(1874) FHB 487/129a. da lavaret eo eun treust a lakeant a istribil pe a zibrad, en hevelep doare ma c'hellet he vransellat.

• dibrad .2
  dibrad .2

  m. Action de soulever de terre, de tenir en l'air.

  ●(1927) GERI.Ern 101. dibrad m., tr. «Action de soulever de terre, tenir en l'air.»

• dibradadadenn
  dibradadadenn

  f. –où Soulèvement.

  ●(1955) SKOL 3/18. dibradadenn gg. –où, tr. «soulèvement.»

• dibradadur –ioù
  dibradadur –ioù

  Action de soulever.

  ●(1955) SKOL 3/18. dibradadur g. –où, tr. «action de soulever.»

• dibradañ
  dibradañ

  v.

  I. V. tr. d.

  A. Soulever.

  ●(1867) MGK 50. Diou galoun zo unan a zibradfe ar bed. ●(1872) ROU 103b. Soulever, tr. «Dibrada.» ●(1876) TDE.BF 117a. Dibrada, v. a., tr. «Soulever de terre, soulever du sol sur lequel on se tourve, qu'il soit planche, pierre ou terre ; il s'applique aux pesonnes et aux choses.» ●(1877) BSA 149. dibrada ac'hano eur c'harrad traou ken pounner.

  ●(1907) PERS 168. santout a ra ez oar o tibrada anezhan. ●(1911) BUAZperrot 65. Ar gristenien a zibradas ar merzer kalonek divar an hent. ●(1927) GERI.Ern 101. dibrada., tr. «soulever de terre, tenir en l'air.» ●(1942) FHAB Du/Kerzu 223a. Sevel an ahel-karr, perchenna, dibrada ar c'hravaz. ●224a. dibrada ar berchenn.

  B. sens fig.

  (1) Voler (qqc.) dans un endroit.

  ●(1909) HBAL 33. Ha ma ve dibradet eun dra benag ac'han, epad ma vezimp oc'h ober hon tro ? ●(1910) BUJA 64. Laeret eo, ha leac'h zo da gredi eo bet dibradet gant unan euz tud Kanaan.

  (2) Obtenir, gagner, enlever, décrocher (un prix).

  ●(1948) KROB 5/8. Annaig-Vari Mingamt, eus Lokornan-Kerne, a zibradas ar priz kenta. ●(1949) KROB 13/6. Unan pe unan anezo a c'hello er bloaz a zeu dibrada ar maout. ●(1951) BLBR 39-40/22. dibradet kaer ar priz kenta.

  (3) Transporter de plaisir.

  ●(1958) BLBR 111/16. Dibradet gand ar han ha mouez an ograou.

  (4) Dibradañ ur banne : (?) porter un toast (?).

  ●(1909) FHAB C'hwevrer 58. Arabet 'vezo ankounac'hat dibrada peb a vanne en henor d'an hini a baë al lein. ●(1909) FHAB Mezheven 181. Ni zibrado banneou, / Gant arc'hant ar boutegou.

  (5) Faire, exécuter (une tâche).

  ●(1925) FHAB Ebrel 138. sonjal a rae ne vije ket pell evit dibrada al labour gourc'hemennet d'ezan gand e hanter-diegez.

  (6) Élever (un enfant).

  ●(1995) BRYV III 182. (Milizag) Roit amzer da zibrada unan a-raog en em gavo egile ! [ur bugel nevez].

  (7) (en plt de chasse) Faire s'envoler, lever des oiseaux posés à terre.

  ●(1991) MARV v 17. Eur chaseour, pa hell dibrada eun torrad klujiri.

  (8) Expédier.

  ●(1950) KROB 26-27/7. daoust ive m'eo dibradet an darn vrasa eus ar Gureed d'ar brezel, e vez kendalc'het d'ober labour vat.

  II. V. intr.

  A.

  (1) Se soulever (de terre, etc.).

  ●(1860) BAL 38. mennout dibrada diouz an douar d'e heul. ●(1869) FHB 224/118b. eb dibrada avoalc'h diouz an douar-ma.

  ●(1905) IVLD 259. Hag e vennont, ar geiz, dibrada divar ho golc'hed. ●(1907) PERS 168. A nebeudou, emezhan, e tibraden ouz va guele.

  (2) S'élever.

  ●(1866) BOM 22. Ar moged, n'eur droidellad, / O tibrada uz ti ma zad.

  ●(1942) FHAB Du/Kerzu 224a. ha setu ar berchenn o tispega diouz an douar, o tibrada hag o sevel er vann.

  B. sens fig.

  (1) Se mettre en route, partir.

  ●(1903) KZVr Du-Kerzu. «Ma'z an d'ar chapel,» a lavar Job, «eo poent d'in dibrada ac'halen.» (d'après KBSA 24). ●(1927) GERI.Ern 101. dibrada., tr. «se mettre en mouvement, démarrer.»

  (2) S'élever.

  ●(1883) MIL 172. Klevet a reas eur vouez kaer meurbet o tibrada dreist ar girsier.

  III. V. pron. réfl. En em zibradañ : se soulever.

  ●(1878) EKG II 138. En em zibrada a riz a nerz va divreac'h.

• dibrader
  dibrader

  m. –ion = (?) Fanfaron (?).

  ●(1936) FHAB Eost 312. ha goulskoude, Perig a zo eun tamm dibrader ; n'am befe ket ezomm anezan evid e voued.

• dibradet
  dibradet

  adj. Soulevé, décollé.

  ●(1942) DRAN 78. Dibradet krenn, e plav Erwan war e benn d’an douar, eur stok begek o pistiga e c’houzoug.