Devri

Recherche '"dic'hal"...' : 17 mots trouvés

Page 1 : de dichal (1) à dichaloupat (17) :
  • dic'hal
    dic'hal

    voir dic'ha

  • dic'halañ
    dic'halañ

    v. tr. d. Donner (un coup).

    (1903) CDFi août-septembre. Ha laou dic'hala eun taol dorn war ar speurenn. (d'après KBSA 64). ●(1905) BOBL 14 octobre 56/2d. Pa oe hi dirazan e tichalaz (lire : tic'halaz) eur javedad gantan.

  • dic'hall
    dic'hall

    adj. Impuissant, faible.

    (1849) LLB 1761. er rouanez dihelan.

    (1904) DBFV 53b. dihel, adj., tr. «sans force, impuissant.» ●(1940) DIHU 345/47. A pe zigoéhamb é Vezelois éh omb skuih brein ha dihel.

  • dic'halloud .1
    dic'halloud .1

    adj.

    (1) Sans puissance.

    (14--) Jer.ms A 87. Manc ha fall ha dygalloet, tr. «Estropié et faible et impuissant.»

    (1909) FHAB Mezheven 161. ober anezhan dic'halloud evit tizout an eürusted.

    (2) Sans pouvoir.

    (1900) MSJO 23. eun den dic'halloud e peb doare. ●(1915) HBPR 143. Roue dic'halloud, kristen eb par.

    (3) Impuissant.

    (1877) MSA 173-174. Tri midisin (...) a zisclerias oa ho guiziegez dientent hag ho remejou dic'halloud.

    (1911) BUAZperrot 268. e leac'h m'eo dic'halloud pa vez eat re hir an droug.

    (4) Impuissant sexuellement.

    (1911) BUAZperrot 116. Awechou, e leac'h ma'z eus dimezi da welet, n'eus dimezi ebed da c'houzout, pe abalamour ar re a zo eat an eil gant egile a ioa dic'halloud, pe abalamour m'oant kerent.

    (5) Inutile.

    (1857) HTB 86. mes oll pep tra a oe dic'halloud. ●159. Ar maluruz paour a zisplege eun nerz dic'halloud.

  • dic'halloud .2
    dic'halloud .2

    m.

    (1) Impuissance.

    (c.1500) Cb 90b. [gallout] g. non puissance. b. digalloud.

    (1659) SCger 142b. dihallout, tr. «impuissance.»

    (1904) DBFV 53b. dihelled, m., tr. «impuissance.» ●(1941) DIHU 360/285. kant sotoni ket get ou dihelloud. ●(1951) BLBR 39-40/1. dic'halloud an doareou a gaver da gompeza ar bed ha dic'halloud an den d'o implija ervat.

    (2) Impuissance sexuelle.

    (1877) EFV 290-291. er sieu naturel a gorv péré e barra doh en obligationeu ag er briédereah, hag en hanvhuein e hrér en diguellet.

  • dic'halloudegezh
    dic'halloudegezh

    f.

    (1) Impuissance.

    (1862) JKS.lam 42-43. Ansavit n'oc'h netra nemet distervez ha dic'halloudegez.

    (2) Impossibilité.

    (1904) DBFV 53b. dehellidigiah, dihelloudigiah, tr. «impossibilité.»

  • dic'halloudek
    dic'halloudek

    adj. Impuissant, sans puissance.

    (1874) POG 117. o veza ma-z-int dic'halloudek da blijout d'hec'h.

    (1904) DBFV 53b. dihelloudek, adj., tr. «impuissant.» ●(1931) VALL 379b. Impuissant, sans puissance, tr. «dic'halloudek

  • dic'halloudezh
    dic'halloudezh

    f. Impuissance.

    (1866) LZBt Ebrel 99. eunn ansao a dic'halloudez.

  • dic'halloudus
    dic'halloudus

    adj. Impussant, qui ne peut avoir de puissance.

    (1931) VALL 379b. Impuissant, qui ne peut en avoir [puissance], tr. «dic'halloudus

  • dic'hallus
    dic'hallus

    adj. Impossible.

    (1847) FVR 166. netra agement a ve dialluz, hag evel ma eou breman dialluz d'ann darn vuan dimez anhe, mont da gad eur c'hovesour. ●(1857) HTB 49. evel en dra dic'halluz.

    (1933) OALD 45/207. dic'hallus d'ezo (…) kavout hent ar gêr.

  • dic'hallusted
    dic'hallusted

    f. Impossibilité.

    (1931) VALL 378a. Impossibilité, tr. «dic'hallusted f.»

  • dic'halluster
    dic'halluster

    m. Impossibilité.

    (1931) VALL 378a. Impossibilité, tr. «dic'hallustem m.»

  • dic'haloñs
    dic'haloñs

    adj. Sans galon.

    (1949) LLMM 12-13/16. n'oa nemet martolod dic'haloñs.

  • dic'haloñsadenn
    dic'haloñsadenn

    f. –où (domaine militaire) Dégradation.

    (1931) VALL 193b. Dégradation militaire avec parade, tr. «dic'haloñsadenn-lid ou lidek.»

  • dic'haloñsadur
    dic'haloñsadur

    m. –ioù (domaine militaire) Dégradation.

    (1931) VALL 193b. Dégradation militaire, tr. «dic'haloñsadur m.»

  • dic'haloñsañ
    dic'haloñsañ

    v. tr. d. (domaine militaire) Dégrader.

    (1931) VALL 193b. Dégrader ; un militaire, tr. «dic'haloñsa

  • dic'haloupat
    dic'haloupat

    v. intr. (en plt de qqn) Courir vite.

    (1838) CGK 28. Na petra eure pipi goër / Ne mert dic'haloupat dar stær. ●(1877) EKG I 119. Loull ar Bouc'h a zic'haloup euz he gampr d'an traon.

    (1909) FHAB Meurzh 78. kaer em boa galoupat ha dic'haloupat.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...