Recherche '"dic'hiz"...' : 7 mots trouvés
Page 1 : de dic_hiz-digiz-1 (1) à dic_hizet-digizet (7) :- dic'hiz / digiz .1dic'hiz / digiz .1
adj.
I. Épith./Attr.
(1) Démodé, qui n’est plus à la mode.
●(1744) L’Arm 242a. Qui n’est plus à la mode, tr. «Diguiss.»
●(1876) TDE.BF 118b. Dic’hiz, adj., tr. «Qui sort des règles ordinaires, tombé en désuétude.»
●(1904) DBFV 51b. digiz, adj., tr. «démodé, qui n’est plus à la mode.» ●(1958) LLMM 71/427. Brezhonekaet e oa bet an anv dic’hiz-se gant an dud, ha distaget e veze « Waremm-Mên ».
(2) =
●(1847) FVR 8. Hen-nez ne vo ket eur pez dic'hiz. ●(1869) FHB 211/11b. bandennou tud dic'hiz a zavo.
●(1907) FHAB Mae 88. eur c'hristen dic'hiz eo. ●(1911) RIBR 33. E-touez an traou dic'hiz desket gantan er skolachou. ●(1926) FHAB Gouere 258. kanaouennou dispar laboused dic'hiz.
(3) =
●(1907) MVET 50. Hogen, e miz eost edod, hag an holl a oar al labour dic'hiz a zo war ar meaz d'ar poent-se eus ar bloaz.
(4) Épouvantable.
●(1907) MVET 58-59. pa zeuas eur gorventen dic'his da c'houeza war-zu ar zav-heol.
(5) (en plt de qqc.) Difforme.
●(1876) TDE.BF 118b-119a. Dic'hiz, adj., tr. «difforme, en parlant des choses.»
II. Adv.
(1) Cruellement, gravement.
●(1580) G 486. An enesenn a Ys avezo dyquys punysset, tr. «L'île d'Ys sera gravement punie.»
(2) Très.
●(1911) RIBR 31. eur skolaër nevez digouezet, brudet evel eur spered kaër dic'hiz.
- dic'hiz / digiz .2
- dic'hizadur / digizadur
- dic'hizamant / digizamantdic'hizamant / digizamant
m. –où Déguisement.
●(1732) GReg 259a. Deguisement, tr. «Diguizamand. pr. diguizamanchou. Van[netois] diguizemand.»
- dic'hizañ / digizañdic'hizañ / digizañ
v.
I. V. intr.
(1) Se déguiser.
●(1872) ROU 84b. Pourquoi prendre une mise si extraordinaire ? tr. «Perac dic'hiza ?»
(2) Aller contre l'usage.
●(1872) ROU 107b. Aller contre l'usage, tr. «dic'hiza.»
II. V. tr. d. Déguiser, travestir.
●(1659) SCger 31a. contrefaire, tr. «déguisa.» ●41b. deguiser, tr. «deguisa.» ●(1732) GReg 259a. Deguiser, travestir, rendre méconnoissable, tr. «Diguiza. pr. diguizet.» ●(1790) MG 231-232. Mæs, pe vehai goulennèt gueneign un dra e ouian e rei næz d'ur-ré-benac, pé e laquei dissancion itré-d'ai, mar en disclærian, n'eèlehèn quet-mé rescond n'er gouian quet, pé en diguisein hac el larèt ér mod ne vehai quet ? ●403. de ziguisein en donn corromplét ag er galon. ●408. Mem bugulès péhani-zou hoah raï youanq eit goud diguisein hé sentimanteu.
●(1838) OVD 213. diguisein ha cuhein er huirioné. ●(1876) TDE.BF 119a. Dic'hiza, v. a., tr. «Déguiser, travestir.» ●(1895) GMB 187. déguiser (…) pet[it] Trég[uier] dic'hijañ.
●(1903) MSLp xii 283. On dit en petit Trég[uier] degizañ et dic'hizañ, dic'hijañ «déguiser». ●(1904) DBFV 51b. digizein, degizein, v. a., tr. «déguiser.» ●(1931) VALL 194a. Déguiser, tr. «dic'hiza.» ●(1962) EGRH I 57. digizañ v., tr. « déguiser. »
III. V. pron. réfl. En em zic'hizañ : se déguiser.
●(c.1500) Cb 103a. [gueen] Jtem laruo / as. g. vestir faulx visaige. b. enem diguisaff.
●(1732) GReg 259a. Se Deguiser, tr. «En hem ziguisa. pr. èn hem ziguizet.» ●(1790) MG 290. mæs ean e ouair forh vrahue hum ziguisein.
●(1870) MBR 74. en em zic'hiza e deisiou Morlarjez. ●(1876) TDE.BF 119a. En em zic'hiza, tr. «se déguiser en changeant de costume.» ●(18--) SAQ I 311. ar pec'hed a c'hoar en em zic'hiza. ●(18--) SAQ II 315. lod en em zic'hiz, a laka masklou var ho dremm.
●(1913) PRPR 23. Prosper en em zic'hize aliez en «paour».
- dic'hizerezh / digizerezh
- dic'hizet / digizetdic'hizet / digizet
adj.
(1) Déguisé.
●(c.1500) Cb 102b. Gueen / pe diguiset. ga. faulx visaige. la. hec larua / ue quod vulgo dicitur mascara.
(2) Démodé.
●(1866) LZBt Gouere 155. gwiskamann dic'hizet.
(3) Dic'hizet e : déguisé en.
●(1854) MMM 166. e sortias eus ar guear a Vienn, dic'hiset en eur paour.
►sens fig.
●(1824) BAM 141. An dra-mâ a hanver usurerez diguiset.