Recherche '"dic'hourdañ"...' : 2 mots trouvés

Page 1 : de dichourdan-1 (1) à dichourdan-2 (2) :

• dic'hourdañ .1
  dic'hourdañ .1

  v.

  I. V. tr. d.

  (1) Dégourdir (son corps, ses membres).

  ●(1868) FHB 175/151b. evit ma c'hello dic'hourda mad he izili. ●(1872) ROU 80a. Dégourdir, tr. «Dic'hourda.»

  ●(1903) MBJJ 93. dic'hourdan hon diouhar. ●(1925) FHAB Here 369. dic'hourda e gorf brevet. ●(1908) PIGO II 176. Savet e oa da zic'hourdan e ziouhar. ●(1933) ALBR 51. dihourda o diouhar.

  (2) fam. dic'hourdañ e latenn : faire marcher sa langue.

  ●(1924) ZAMA 90. da zic'hourda he latenn.

  (3) Assouplir (toile).

  ●(1909) BROU 225. (Eusa) Assouplir, tr. «Dic'hoúrda.» ●Dic'hourdit al lien-ze.

  II. V. intr. Se dégourdir.

  ●(1909) BROU 225. (Eusa) Se dégourdir, N'hellañ ket dic'hourda.

  III. V. pron. réfl. En em zic'hourdañ : se dégourdir, s'étirer.

  ●(1902) PIGO I 57. an ezom (...) da 'n em zic'hourdan. ●216. ouz en em zic'hourdan, evel pa vije o tihuni euz eur c'housk pounner.

• dic'hourdañ .2
  dic'hourdañ .2

  v. tr. d. Donner (un coup).

  ●(1878) FHB 3^e série 53/16b. o clask dic'hourda eun taol roenv var ben ar barbet. ●(1879) BMN 245. Mont a reas beteg dic'hourda eur javedad gant he matez.