Recherche '"dic'hout"...' : 4 mots trouvés

Page 1 : de dichout-1 (1) à dic_houtin (4) :

• dic'hout .1
  dic'hout .1

  adj.

  (1) (en plt de qqn) Qui est sans goût, sans envie (de faire qqc.).

  ●(1880) SAB 30. aliez dic'hout, dic'hoant da bedi.

  ●(1906) KANngalon Mezheven 128. klevet an offeren da zul, dic'hout ha dievez. ●(1900) MSJO 242. an nep a c'hoanta da vad an eürusted eternel a zo dic'hout evit eürusted ar bed-ma.

  (2) (en plt de qqc. à faire) Qui ne donne pas envie.

  ●(1835) AMV 103. renta a rêent dezo an oll servichou, peguen poanius, peguen dic'hout benac e c'hellent beza.

• dic'hout .2
  dic'hout .2

  m.

  (1) Dégoût.

  ●(c.1718) CHal.ms iv. quand Ie uois cet homme la Il me semble que Ie suis saoul, que I'ay disné, tr. «abe üelan en deen se, en diout, en dihoant em c'hemer, anterleiniet emmés.» ●(1732) GReg 258a. Degout, aversion de ce qu'on mange, manque d'appétit, tr. «(Van[netois] diout.) dic'houd.»

  ●(1834) APD 17. en ho tic'hout, en ho lausqentez. ●(1846) BAZ 29. e santas en he galon eun dic'hout bras evit grandeuriou ha gloar ar bed. ●(1860) BAL 72. ne viritan nemet ar zec'hor hac an dic'hout. ●(1872) ROU 80a. Dégout, tr. «Dic'hout.» ●(1873) FHB 463/365a. kueza a rea adarre eb dale en dic'hout evit al leoriou divlas-se.

  ●(1911) SKRS II 104. N'hen doa nemet dic'hout evit ar boued.

  (2) Arrière-goût.

  ●(1907) BOBL 19 janvier 121/2e. al loened hag a zebr deuz an dra-man a ro eul lard eoulek, kig blod hag en deuz eun dic'hout fall. ●(1907) BOBL 15 juin 142/1b. elec'h miret e jist var e lî, ar pez a ro dic'hout kaled d'ezan a-benn miz Even.

• dic'houtet
  dic'houtet

  adj. Dégoûté.

  ●(1838) CGK 14. dic'houtet demeus ar Briadelés. ●(1846) BAZ 300. dic'houtet eus ar bed. ●(1850) MOY 294. Gant ar mân eus an êe e voamp-ni dic'houtet.

• dic'houtiñ
  dic'houtiñ

  v.

  (1) V. tr. d. Dégoûter.

  ●(1846) BAZ 27. Ar blijadur a gave o lenn levriou devot, en dic'houtas souden eus ar bed. ●(1866) HSH 226. pehini a beurechuas d'en dic'hoûti eus ar bed. ●(1872) ROU 80a. Dégouter, tr. «dic'houti.»

  (2) V. intr. Dic'houtiñ diouzh : se dégoûter de.

  ●(1860) BAL 21. Perac e caver aliez ken divlaz ar pedennou ma tic'houter buan diouto ?

  (3) V. pron. réfl. En em zic'houtiñ diouzh : se dégoûter de.

  ●(1846) BAZ 22. e commansas en em zic'houti dious plijadurezou ar bed.