Recherche '"dic'hwezh"...' : 5 mots trouvés

• dic'hwezh .1
  dic'hwezh .1

  adj. Inodore.

  ●(1876) TDE.BF 119b. Dic'houez, adj., tr. «Inodore.»

  ●(1914) DFBP 185b. inodore, tr. «Dic'houez.» ●(1924) BILZbubr 38/845. e-touez ar vleuniou dic'houez. ●(1962) EGRH I 59. dic’hwezh a., tr. « sans odeur. »

• dic'hwezh .2
  dic'hwezh .2

  m. Relent.

  ●(1962) EGRH I 59. dic'hwezh m., tr. « relent. »

• dic'hwezhadenn
  dic'hwezhadenn

  f. –où

  (1) Soupir, expiration.

  ●(1927) FHAB Meurzh 60a. Selaouet e oa bet heb eur ger nag eun dic’houezadenn. ●(1936) IVGA 83. Tenna ’reas Kilivere eun dic’houezadenn hir.

  (2) Soupir de soulagement.

  ●(1947) YNVL 86. Ronan (dezhañ e-unan, gant un dic’hwezhadenn). – Ouf ! n’eo ket gant an anduilh emañ ar eontr kozh. Mat an traoù !

• dic'hwezhañ
  dic'hwezhañ

  v.

  I. V. intr.

  (1) Souffler (en expirant).

  ●(1732) GReg 879a. Soufler du nez, tr. «Dic'huëza. pr. dic'huëzet.»

  ●(1872) DJL 19. Jakez a zic'hue.

  (2) Être essoufflé, haleter.

  ●(1849) LLB 1025. er marh bras a zihueh. ●(1897) EST 27. Er har bras e vransel, el loned e zihuéh, tr. «La grande voiture s'ébranle, les bêtes sont essoufflées.»

  ●(1903) ADBr xviii 347. o tic'houeza vel eur souffles. ●(1903) MBJJ 6. Dic'houean 'ra 'vel pa 'n ije ar berr-alan. ●(1904) DBFV 54b. dihuéein, v. n., tr. «être essoufflé.» ●(1907) VBFV.fb 38b. essouflé (être), tr. «dihuéhein.» ●(1962) EGRH I 59. dic’hwezhañ v., tr. « haleter, être essouflé. »

  (3) sens fig. (en plt d'une locomotive) S'essouffler, haleter.

  ●(1903) MBJJ 6. jechet gant ar marc'h-tan. Ar paour kæz marc'h ! Krog on breman da gaout true outan. Dic'houean 'ra ‘vel pa 'n ije ar ber-alan. ●104. Hon marc'h-tan ive a dom d'ean, a dra zur. O vean eman an hent war zav, mui ouz mui an euz poan o stejal anomp war e lerc'h : dic'houean 'ra, ha rojo ar c'hirri a ouigour.

  II. V. tr. d.

  (1) Na zic'hwezhañ ger : ne souffler mot.

  ●(1936) BREI 457/1a. ne zic'houeont ger eus an intent a zo etreze.

  ►absol.

  ●(1732) GReg 879a. Il n'ose soufler du nez, ni de la bouche, il n'ose dire mot, ni remuer, tr. «Ne gred qet dic'huëza.»

  ●(1900) ANDP 6. Na oa nemet Rene ha na dic'houee ket. ●(1902) PIGO I 37. hag a voutaz anean hep dic'houean 'barz eur porz-all. ●101. na grede ket dic'houean. ●(1933) ALBR 44. Al letanant ac'h eas a-grip, hep dic'houeza.

  (2) [au narratif ind.] Dire.

  ●(1902) PIGO I 110. Neuze e zell en-dro d'ean, en eur zic'houean : «Bec'h 'zo bet, emean, mes lavar d'in petra 'ta eo kement-man ?»

• dic'hwezher
  dic'hwezher

  m. –ion Ronfleur.

  ●(1732) GReg 879b. Soufleur qui soufle beaucoup du nez en dormant, tr. «Dic'huezer. p. dic'huzéryen.»