Recherche 'dichek...' : 4 mots trouvés
Page 1 : de dichek (1) à dichekan-dichekal (4) :- dichekdichek
adj.
I. Attr./Épith.
(1) (en plt de qqn, de sa voix, de ses paroles) Rude, hautain, insolent.
●(1732) GReg 410b. Fier, hautain, tr. «dichecq èn e gompsyou.» ●833b. Qui est rude en paroles, tr. «Dichecq.»
●(1862) JKS 331. ger dichek e-bed. ●(1877) EKG I 246. Komzou ken dichek a zistanaz penn an Tunk. ●(1876) TDE.BF 118b. Dichek, adj., tr. «Hautain, altier, rustre impertinent, arrogant ; il se dit des personnes et des paroles.» ●(1889) ISV 97. ho mouez avad a so seac'h ha dichek. ●(18--) SAQ II 257. pe gomzou dous, flour pe gomzou dichek.
●(1904) SKRS I 56. responchou dichek. ●(1911) SKRS II 195. gant eur vouez dichek. ●(1920) AMJV 13. An tad Javouhaey a ioa ker seac'h ha ken dichek he c'her. ●(1927) GERI.Ern 102. dichek adj., tr. «Hautain, impertinent.» ●(1936) PRBD 19. gant eur vouez dichek.
(2) par ext. Qui défie.
●(1877) EKG I 268. hor bale dichek ha faeuz.
II. Adv. Rudement, insolemment, avec arrogance.
●(1876) TDE.BF 118b. Dichek, av., tr. «Comme adverbe, il a le sens de fièrement, avec arrogance.»
●(1912) MMPM 39. Unan bennak o veza koumzet dezan euz he zilvidigez a we kasset en dro buhan ha dichek. ●(1927) GERI.Ern 102. dichek adv., tr. «arrogamment.» ●(1941) SAV 19/12. hag e prezegas dichek d'ar re a oa dirazañ.
- dichekadenn
- dichekaldichekal
voir dichekañ
- dichekañ / dichekaldichekañ / dichekal
v. tr. d. Défier, braver.
●(1862) BBR 178. C'hoant ec'h euz, potr, d'am dichekal ! tr. «Tu as envie, l'ami, de me narguer !»
●(1927) GERI.Ern 102. dicheka v. a., tr. «bra ver, mettre au défi.»
►absol.
●(18--) SAQ II 77. difennet eo dichikal, ober drouk, mac'hagni hag rag-se en em ganna. ●103. atao dichikal, goapaat, kuiteal, dispenn, rei leac'h da gredi, danta, diskolpa tammou bihan...