Recherche 'didalvez...' : 5 mots trouvés
Page 1 : de didalvez-1 (1) à didalvezin (5) :- didalvez .1didalvez .1
adj.
I. (en plt de qqc.)
(1) (Argent, marchandise) qui n'a pas de valeur.
●(1499) Ca 193a. [taluoudec] Jnde inualidus / da / dum. g. non valant. b. didaluez. ●(1612) Cnf 45b. nep à prest eth didaluez, ha gouazcet è mis Æprel.
●(1904) DBFV 49a. didalvé, adj., tr. «sans valeur.» ●(1924) CDFi 1er mars 1. arc'hant didalvez.
(2) Qui ne sert plus.
●(1911) BUAZperrot 125. an hernachou didalvez.
(3) Nul.
●(1906) KANngalon C'hwevrer 41. n'en deuz nemed eun tam skrid didalvez.
(4) Inutile.
●(1876) TDE.BF 120b. Didalve, adj. V[annetais] T[régor] C[ornouaille], tr. «inutile, en parlant des choses.» ●(1877) BSA 249. Remejou ar vidisinet a jome didalvez.
●(1904) DBFV 49a. didalvé, adj., tr. «inutile.» ●(1927) GERI.Ern 102. didalve(z), tr. «inutile.»
II. (en plt de qqn)
(1) =
●(1942) FHAB Du/Kerzu 214. Tremenomp buan ebiou an dud-se ; didalvez int ha n'eus ket a zanvez eur zell enno.
(2) Méchant.
●(1900) KZVr 105 - 18/02/00. (Lannuon) Didalvez a ve kemeret aliez evid droug. Da skouer : eur bugel didalvez e lec'h eur bugel droug.
(3) Fainéant, paresseux.
●(1659) SCger 55b. faineant, tr. «didaluez.» ●82b. musard, tr. «didaluez.» ●142a. didaluez, tr. «vn vaurien, faineant.» ●(c.1718) CHal.ms ii. faineant, tr. «didalué dibreder, feneant, Lurus.» ●(1790) MG 84-85. er hohan a nehai e zou didalvé.
●(1866) FHB 95/340a. an oll dud didalvez, dic'hounez, dieguz, lezireg, al lochoreyen. ●(1867) MGK 75. Ar mestr a zo re vak, ar mevel didalvez. ●(1869) FHB 253/349a. na lacafac'h an dud da zont da veza dic'hoant, digalon, didalvez. ●(1876) TDE.BF 120b. Didalve, adj. V[annetais] T[régor] C[ornouaille], tr. «Paresseux.»
●(1904) DBFV 49a. didalvé, adj., tr. «qui ne vaut rien, méchant, mauvais, paresseux, négligent.» ●(1927) GERI.Ern 102. didalve(z), tr. «Fainéant, paresseux, insouciant, propre à rien.»
(4) Chom didalvez : rester sans rien faire, fainéanter.
●(1878) EKG II 148. Va c'here a gave guelloc'h choum didalvez eged labourat.
- didalvez .2didalvez .2
m.
(1) Fainéant.
●(1732) GReg 138b. Casanier, faineant, qui ne sort point de sa cage, du coin du feu, tr. «didalvez. p. didalvezidy.»
●(1824) BAM 285. ne doun quet bet un didalvez nac un diegus. ●(1869) FHB 242/264a. Envel a reomp an didalvez goalleg, eur goalleg.
●(1909) TOJA 16. Sell an didalve ! ●(1924) BILZbubr 42/975. na gwelet a rez-te an didalve-hont.
(2) Fañch an Didalvez : personnification du paresseux.
●(1935) ANTO 118. N'o dije biken graet evel Fañch an Didalvez o fagodi keuneud.
(3) Ober an didalvez : faire le fainéant.
●(c.1825-1830) AJC 4518. vid na chomgemb qued pel dober an didalvé.
●(1935) ANTO 83. pa gavo an halhon koz-se oc'h ober e zidalvez war ar ru.
(4) (insulte) Fainéant !
●(18--) SAQ II 69. Marc'h alar, didalvez, lounk he zizun !
(5) fam. Terzhienn an didalvez : la flemme.
●(1732) GReg 411a. Fievre de veau, tr. «terzyenn an didalvez.»
●(1955) VBRU 10. Dre ma kred dezho ez on skoet gant terzhienn an didalvez. ●(1957) AMAH 219. Skoet a-vihanik gant derzhienn an didalvez.
- didalvezañ / didalveziñdidalvezañ / didalveziñ
v. intr.
(1) Fainéanter.
●(1659) SCger 2b. s'Accaignarder, tr. «didalueza.»
●(18--) SAQ II 44. n'eo ket e tidalvezi, – e chomm dilabour, – en em vagin, e vagin va greg ha bugale.
●(1927) GERI.Ern 102. didalve(z)a v. n., tr. «fainéanter.» ●(1929) SVBV 160. er gêr o tidalveza. ●(1934) CDFi 16 juin. n'en doa ket kollet e amzer o tidalveza.
(2) rare Ne ppas valoir grand-chose.
●(1876) TDE.BF 120b. Didalvezout, v. n., tr. «Peu usité. Ne pas valoir grand-chose.»
- didalvezdeddidalvezded
f. Non valeur, inutilité.
●(1911) BUAZperrot 729. didalvezded ha breskadurez an holl draou krouet.
- didalveziñdidalveziñ
voir didalvezañ