Devri

Recherche '"didammañ"...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de didamman-didammin (1) à didamman-didammin (1) :
  • didammañ / didammiñ
    didammañ / didammiñ

    v.

    I. V. tr. d.

    A.

    (1) Séparer (en enlevant un morceau).

    (1877) FHB (3e série) 42/329a. er vro hanvet Lorraine, didammet brema euz ar Franz.

    (2) Mettre en pièces, morceler, dépecer, fractionner.

    (1868) FHB 175/146b. tud digalon pa lezent evelse didama ho rouantelez.

    (1904) DBFV 49a. didammein, v. a., tr. «couper en morceaux.» ●didammein ur huiad, tr. «couper une pièce de toile.» ●(1914) DFBP 147b. fractionner, tr. «Didamma.» ●(1931) VALL 162b. couper en morceaux, tr. «didamma.» ●187a. Déchirer en morceaux, tr. «didamma.» ●(1932) GUTO 17. en digrohennein, en dispennein, en didammein.

    B. sens fig.

    (1) Défaire (une réputation).

    (1908) FHAB C'hwevrer 62. a zidammo o brud vad.

    (2) Mettre en pièces.

    (1876) TDE.BF 149a. Didamma, v. a., tr. «Mettre en pièces.»

    (1910) MBJL 33. n'ê ket boulc'han fe an Iliz Roman a rejont, mes he didamman.

    II. V. intr. Se briser en morceaux.

    (1905) BOBL 13 mai 34/1a. ar vag Louis, pehini, hep stur hag hep gwerniou, a oa o vond da zidamma var ar vein. ●(1912) BUAZpermoal 250. Eun devez ma oa Koneri o lavaret eun oferen-eured (...) an ôter a faoutas, dre ijin fall an diaoul, mes vertu ar zant hen harzas da didamman ha da gouezan.

    III. V. em En em zidammañ : se briser.

    (1870) FHB 309/377b. ema ar bed tost d'he dermen, ha neuze eo red mad dezhan freuza hag en em zidama.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...