Recherche 'didrubuilh...' : 3 mots trouvés

Page 1 : de didrubuilh (1) à didrubuilhet (3) :

• didrubuilh
  didrubuilh

  adj. Tranquille, non perturbé.

  ●(1902) PIGO I 30. Mez, en e gousk, ne oe ket c'hoaz didrubuilh. ●(1912) MMKE 52. didrubuilh ha dianken.

• didrubuilhañ
  didrubuilhañ

  v.

  (1) V. tr. d. Tranquilliser.

  ●(1908) PIGO II 23. Fanch a gontas meurbed a dreo kaer d'e vam, evit he didrubuilhan. ●(1935) BREI 401/3a. o c'hellout ho tidrubuilha war se. ●(1943) FATI 112. Didrubuilhet e voe war ar poent-se.

  (2) V. intr. Se tranquilliser.

  ●(1903) KZVr Du-Kerzu (d’après KBSA 22). Didrubuilha a ra spered ar c’hloc’her.

• didrubuilhet
  didrubuilhet

  adj. Tranquillisé.

  ●(1902) PIGO I 204. Goude ec'h eaz didrubuilhet en e wele.